Wszystko z drukarki...

BRMTvonUngern

Wydrukowali palec w 3D, by odblokować telefon ofiary morderstwa
jak/luq/
2016-07-22, 13:34
Policja w Michigan znalazła nowy sposób do odblokowywania telefonów: drukowanie 3D. Profesor Anil Jain, który większość swojego czasu poświęca tworząc skanery linii papilarnych i oprogramowania do rozpoznawania twarzy, właśnie wyprodukował replikę palca nieboszczyka, by śledczy mogli uruchomić jego zablokowany telefon.
Michigan State University

Świat
Niewidomi mogą dłońmi "zobaczyć" Putina....

- Detektywi uważają, że odblokowanie telefonu może dać im odpowiedź na pytanie o tożsamość mordercy - powiedział prof. Jain. Dodał, że odtwarzając palec wraz z liniami papilarnymi, dzięki któremu możliwe byłoby oszukanie skanera rozpoznającego odcisk palca właściciela telefonu, działał w interesie społecznym.

Policja z Michigan zgłosiła się do profesora, po tym jak w serwisie YouTube śledczy zobaczyli filmik, na którym naukowiec demonstrował opracowaną przez siebie technikę drukowania odcisków palców i ujawnił luki w systemach zabezpieczeń stosowanych przez producentów telefonów.

W najbliższym czasie ekipa profesora Anila Jaina chce wydrukować jeszcze 10 palców. Choć rozwiązanie przez nich opatentowane może ułatwić pracę detektywom rozpracowującym zbrodnie, to w Stanach Zjednoczonych już pojawiło się pytanie, czy tego rodzaju praktyki są etyczne.

Na drodze śledczych pojawia się jeszcze jeden problem. Część telefonów, które nie zostały użyte w ciągu 8 godzin, oprócz skanu palca właściciela, wymaga także podania 6-cyfrowego kodu.

Cops Just 3D-Printed A Murder Victim’s Fingerprint To Access His Phone [link widoczny dla zalogowanych] pic.twitter.com/5e8AkEvmwi
— The Daily Caller (@DailyCaller) 22 lipca 2016

Police 3D printed copies of murder victim's fingers to unlock his [link widoczny dla zalogowanych] #3dprinting pic.twitter.com/Raul7gawW7
— 3D Printing & 3Ders (@3dersorg) 21 lipca 2016

theverge.com

...

Wszystko z drukarki.

BRMTvonUngern

RMF 24
Fakty
Świat
Sekretarz stracił nogę. Proteza powstała dzięki drukarce 3D
Sekretarz stracił nogę. Proteza powstała dzięki drukarce 3D

31 minut temu

Afrykański ptak drapieżny sekretarz, mieszkający w parku ornitologicznym w Walsrode w Niemczech, stracił nogę w wyniku urazu. Teraz wraca do pełnej sprawności dzięki protezie wykonanej z pomocą drukarki 3D.
Sekretarz stracił nogę, pomogła drukarka 3D. "Ledwo udaje się za nim nadążyć"
/RUPTLY/x-news

Pomysł podsunął nam jeden z naszych biologów. Skontaktował nas z kimś, kto zajmował się tworzeniem protez 3D dla dzieci. Ekspert przyjechał zobaczyć tę nogę i wykonał pomiary, na podstawie których wykonał protezę - powiedział Michael Lenzgen, opiekun w parku ornitologicznym w Walsrode.

Ptak wciąż ma pewne problemy z poruszeniem się. Jednak kiedy biega, jest tak szybki, że pracownicy nie mogą za nim nadążyć.

(łł)
RUPTLY/x-news

...

Wspaniale.

BRMTvonUngern

RMF 24
Filmy
W zaledwie trzy dni wydrukowali jednorodzinny dom. Zamieszka w nim cała rodzina
W zaledwie trzy dni wydrukowali jednorodzinny dom. Zamieszka w nim cała rodzina

Wczoraj, 19 września (20:51)

Jednorodzinny dom o powierzchni blisko stu metrów kwadratowych "wydrukowany" został - dzięki specjalnej drukarce 3D - w trzy dni we Francji. To pierwszy z zaplanowanej serii domów komunalnych - które maja w ten sposób powstać w mieście Nantes.
Dom wydrukowany dzięki drukarce 3D
/YouTube

Specjaliści z Uniwersytetu w Nantes, którzy są autorami tego projektu, podkreślają, że jednorodzinny dom "wydrukowany" w trzy dni nie jest pokazowym prototypem.

Będzie w nim naprawdę mieszkać jedna z rodzin z tego miasta - podobnie jak w następnych domach, które zostaną wzniesione na jednym z osiedli dzięki drukarkom 3D.

Technologia ta skróci czas budowy każdego z nich prawie 10-krotnie. Co więcej, tworzy ona nowe perspektywy architektoniczne, bo na przykład ułatwia konstruowanie zaokrąglonych murów - choćby po to, by lepiej wykorzystać wolny teren czy ominąć drzewa, których władze miejskie nie chcą ścinać.

(ph)
Marek Gładysz

...

Brzmi rewelacyjnie...

BRMTvonUngern

Student z Tokio wymyślił sposób na drukowanie lodu
Joachim Snoch4 lutego 2018 16:54skomentuj
Student z Tokio wymyślił sposób na drukowanie lodu
Student Uniwersytetu Technologicznego w Tokio wymyślił ciekawy sposób na wydrukowanie lodu. Młody człowiek zmodyfikował zwykłą desktopową drukarkę 3D tak, by była w stanie tworzyć małe struktury i kształty ze zwykłego lodu. Drukarka używa specjalnego gazu HFC do natychmiastowego mrożenia wody, która wytłaczana jest przez głowicę drukarki.

REKLAMA

Choć za oknem wciąż mamy mało sympatyczną zimę, warto przyjrzeć się niezwykle ciekawemu pomysłowi, jaki zaprezentował student z Tokio. Hiroki Fujita zmodyfikował drukarkę 3D (zobacz aktualne ceny drukarek 3D) typu delta, by wytłaczała... wodę. Jednocześnie gaz HFC (fluorowodorowęglan), który wypuszczany jest z drugiej głowicy natychmiast mrozi wodę i dzięki temu pozwala tworzyć różnorakie, w miarę proste, kształty z lodu.

Drukarka ma dwa aerografy - przez pierwszy wypuszczana jest woda, drugim leci gaz HFC, który natychmiast zmraża wodę. Oczywiście, jak widać na poniższym filmiku, trudno tu o jakąś dużą precyzję. Działanie drukarki jest dość proste i pozwala raczej na tworzenie jakichś ogólniejszych kształtów, niż precyzyjne modelowanie w lodzie.

Obejrzyj wideo - Prezentacja domowej drukarki tworzącej lód:

Być może jednak taka drukarka miałaby jakieś zastosowania. Twórca na razie milczy na temat przyszłości swojego projektu, ale nietrudno się domyślić, że drukowanie lodu mogłoby się sprawdzić w sektorze gastronomicznym, zwłaszcza w dobie wciąż popularnej kuchni molekularnej. Przypuszczalnie można także zmienić wodę w inny płyn o podobnej konsystencji.

. .

Prosze bardzo!

BRMTvonUngern

To może być rewolucja w budownictwie. Domy z drukarek 3D | 24 Godziny

Pustak, cegła, bloczki ceramiczne - sporo jest materiałów i technik w budownictwie, ale na horyzoncie pojawiła się prawdziwa rewolucja. Francuscy naukowcy opracowali wyjątkowy sposób tworzenia domów z wykorzystaniem drukarek 3D. Domy są trwałe, oszczędne i ekologiczne.
...

Ciekawe czy ceny dlmow spadna?! Jakies domki Hobbitow moze da sie wydrukowac?

BRMTvonUngern

GIMNAZJALISTA Z MILANÓWKA WYDRUKOWAŁ PROTEZĘ RĘKI DLA SWOJEJ NAUCZYCIELKI
Andrzej PająkANDRZEJ PAJĄK11/07/2018EXTRALUDZIETECHNIKA

Michał ma 16 lat, skończył właśnie gimnazjum i… w czasie wolnym od nauki stworzył dla swojej nauczycielki kompletną, sterowaną cyfrowo protezę ręki. Robotyczne ramię już działa, a jeszcze półtora roku temu było tylko szalonym pomysłem.

Paulina Malinowska-Kowalczyk z protezą zaprojektowaną przez Michała Raczkowskiego. (zdjęcie: archiwum konstruktora)

Wszystko zaczęło się od poszukiwania pomysłu na projekt gimnazjalny, który każdy uczeń musi przygotować w drugiej klasie. Michał „Raczek” Raczkowski od początku wiedział, że wraz z pięciorgiem kolegów zajmie się czymś związanym z drukiem 3D.

Wybór tej tematyki nie był wcale przypadkowy, bo Raczek zamiast wydawać zebrane pieniądze na nowe gry na konsolę, zainwestował w drukarkę 3D. Pierwotnie projekt miał być tylko prezentacją na temat druku 3D i pokazaniem, jak działają takie drukarki. Pewnego dnia, podczas omawiania postępów prac ze swoim opiekunem Marcinem Jażyńskiem, Raczkowski wymyślił, że może przy okazji zrobić protezę dla pani od hiszpańskiego. Pomysł był szalony, ale Michał stwierdził, że warto spróbować.

Ręka dla pani Pauliny

Michał zajął się protezą, jej wydrukiem w technologii 3D, programowaniem, a koledzy – jak mówi konstruktor – „całą resztą”… czyli projektem gimnazjalnym. W efekcie po 2 miesiącach pani Paulina Malinowska-Kowalczyk, nauczycielka hiszpańskiego w Społecznym Gimnazjum MTE w Milanówku, ale też rzecznik prasowy Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego, mogła przetestować pierwszą protezę przygotowaną przez swojego ucznia.

Pani Paulina, “Raczek” i jego dzieło. (zdjęcie: archiwum konstruktora)
Pierwotna wersja protezy była ograniczona tylko do poruszającego się w wielu płaszczyznach przedramienia i w pełni ruchomej dłoni. Cała konstrukcja została wykonana przez Raczka w technologii druku 3D. Ruchy poszczególnych stawów były możliwe dzięki wykorzystaniu 5 cyberścięgien i użyciu 9 serwomechanizmów, sterowanych z poziomu mikrokomputerowej platformy Arduino.
Choć proteza była tylko namiastką prawdziwego ramienia, to precyzja jej pracy umożliwiała np. chwycenie szklanki z wodą. Urządzenie Michała nie potrafiło zrobić tego, co może sterowana ludzkim mózgiem kończyna, ale można było je tak zaprogramować, by wykonywało pewne sekwencje najpotrzebniejszych w codziennych sytuacjach czynności, np. chwycenie walizki, trzymanie telefonu czy kartki.

Sam proces np. ściskania i rozwierania dłoni, jak i wybór zaprogramowanego ruchu, Michał testował na pani Paulinie wykorzystując czujnik aktywności mięśni. Sensor EMG (EMG od elektromiografii) wykorzystuje elektrody podobne do tych używanych w EKG, tyle że mierzy potencjał elektryczny generowany przez mięśnie. Wystarczy ścisnąć np. mięśnie brzucha, a zaciśnie się sztuczna dłoń.

W przypadku Pauliny Malinowskiej-Kowalczyk takie rozwiązanie nie sprawdzało się najlepiej i do kontroli protezy Michał wykorzystał mięśnie drugiej ręki. Elektrody umieszczone w tym miejscu dawały sygnał elektryczny, który łatwiej było skalibrować i poprawnie przełożyć na działanie sztucznej ręki. Metoda sterowania sygnałami bioelektrycznymi sprawdziła się, ale… młodego ucznia stać było tylko na kupno jednego takiego czujnika. Najważniejsze było jednak to, że się udało ten projekt doprowadzić do końca.

Od opensource’owego projektu robota do protezy

Jak na pracę gimnazjalisty, już samo dojście do tego etapu było godne podziwu. Ale Michał postanowił pójść dalej i w wolnym czasie zaczął pracę nad pełną protezą.

Model całej kończyny górnej bazował, tak jak pierwotny projekt przedramienia, na konstrukcji humanoidalnego robota InMoov. Dokumentację do niego udostępnił na zasadzie opensource jego twórca, francuski projektant i rzeźbiarz, Gael Langevin. InMoove jest o tyle wyjątkowy, że jest to pierwszy projekt robota o wielkości człowieka dostępny za darmo, którego każdy element składowy można wydrukować nawet na domowej drukarce 3D o polu pracy 12x12x12 cm.

Tak się testuje protezę (zdjęcie: archiwum konstruktora)
To właśnie te cechy zdecydowały, że sięgnął po niego Michał Raczkowski. Jednak, jak sam przyznaje, z InMoove’a wykorzystał tylko część mechaniczną. Całą elektronikę zbudował od podstaw samodzielnie i zupełnie inaczej.

Po 18 kolejnych miesiącach pracy, powstała druga wersją protezy. Raczek pożegnał się z gimnazjum, demonstrując swojej nauczycielce pełną kończynę. Pani Paulina nie może ukryć podziwu dla swojego ucznia, ale mówi szczerze, że taka ręka jest dość ciężka i w kolejnym projekcie trzeba będzie ją „odchudzić”. Michał doskonale sobie zdaje z problemów swojego wynalazku, ale trudno przy takim budżecie i w domowych warunkach budować konstrukcję z superlekkich kompozytów.

To zresztą nie jest jedyny kłopot. Na razie elektronika działa na akumulatorze żelowym, co jest dosyć problematyczne (ponieważ jest on duży i ciężki), a pełną protezą na tym etapie steruje się z poziomu komputera. Świeżo upieczony licealista musi uzbierać na nowe czujniki bioelektryczne EEG i oprogramować je korzystając z OpenBCI – open-source’owych algorytmów mózg-maszyna. Ale to chyba dopiero po wakacjach…

Ja mam nadzieję, że umiejętności Michała Raczkowskiego, pasjonata, samouka, dostrzeże ktoś kto da mu dostęp do technologii, które Raczek równie twórczo wykorzysta.

...

Po prostu wspaniale! Tak powinna wygladac szkola.

BRMTvonUngern

Cząstki emitowane przez drukarki 3D szkodzą zdrowiu.

Przebywanie w pomieszczeniach, w których pracują drukarki 3D, może mieć negatywny wpływ na układ oddechowy - wynika z badań opublikowanych w piśmie " Environmental Science and Technology".

...

Technologia rodzi nowe problemy! Nie jest zatem tylko wybawieniem!