Trójca Święta

BRMTvonUngern

Trójca Święta: jest sposób, żeby tę tajemnicę sobie przybliżyć. Komentarz do Ewangelii
Ks. Łukasz Kachnowicz | 27/05/2018
TRZECH MĘŻCZYZN
David Clarke/Unsplash | CC0
Udostępnij Komentuj
Głową i rozumem trudno pojąć Trójcę Świętą, ale pozostaje jeszcze jeden narząd poznawczy…

Trudno jest zrozumieć prawdę o Trójcy Świętej. Choć powstały o Niej traktaty teologiczne, w których wielcy myśliciele podjęli się próby ponazywania pewnych rzeczy, to i tak wciąż pozostaje dla nas tajemnicą.

Ale to wcale nie znaczy, że nie możemy jej poznać. Głową i rozumem będzie trudno, ale pozostaje jeszcze jeden narząd poznawczy: serce. Księga Powtórzonego Prawa mówi: „Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem”.

Czytaj także: Każdy chrześcijanin powinien znać podstawy nauki o Trójcy Świętej. A Ty znasz? QUIZ
Każdy z nas nosi w sobie obraz swoich rodziców. Dziedziczymy po nich geny, pewne cechy charakteru i częściowo wygląd zewnętrzny. Jeśli się więc przyjrzymy sobie, to zobaczymy także swoich rodziców. Księga Rodzaju mówi, że zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. A więc w każdym z nas jest coś, w czym odbija się tajemnica Trójcy Świętej. Dodatkowo św. Paweł w Liście do Rzymian przypomina: „Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi”.

„Bóg jest miłością” – daje najkrótszą, najprostszą i najtrafniejszą definicję św. Jan Apostoł. Choć tak naprawdę nie jesteśmy w stanie zrozumieć, jak to było z tym rodzeniem się poszczególnych Osób Trójcy, to jedno jesteśmy w stanie uchwycić: wszystko, co dzieje się miedzy Nimi, wynika z miłości i jest miłością.

To chyba właśnie dlatego Trzech, bo żeby kochać musi być ktoś jeszcze. Bóg, który jest miłością nie może być Bogiem jednoosobowym, bo miłość potrzebuje kogoś, kogo może kochać i kto może odpowiedzieć miłością. Ta relacja też nie wystarcza, choć wydaje się doskonała. Bóg tworzy świat i człowieka. Człowieka, który nie jest doskonały. Bo miłość objawia się w przyjęciu drugiego takim, jaki jest oraz w przebaczeniu.

Możesz dzisiaj stanąć przed lustrem. Popatrz na siebie, spójrz sobie głęboko w oczy, sięgnij do głębi swojego serca. Zobacz tam pragnienie miłości. Tęsknotę za tym, żeby kochać i żeby być kochanym. Może starasz się kochać mimo słabości drugiego, starasz się robić mu przestrzeń, w której jest przyjęty taki, jaki jest. Może przebaczyłeś komuś, kto cię zranił. Spójrz w te miejsca twojego życia. Spójrz w swoje serce. To jest właśnie odbicie Trójcy Świętej.

Pewnego razu jechaliśmy ze znajomym samochodem. Zeszło nam na pobożne tematy. Padło pytanie: „Jak wygląda Bóg?” I nagle mój znajomy odpowiedział: Bóg wygląda tak, jak matka kochająca swoje dziecko. Jak syn przy łóżku chorej matki. Bóg ma wiele twarzy, które możemy zobaczyć codziennie.

Kiedy Maryja objawiła się Kiko Arguello, to powiedziała mu, żeby zakładał małe wspólnoty, w których drugi jest Chrystusem. Drugi człowiek jest obliczem Boga. Uwielbiam zdjęcia ludzkich twarzy, a najbardziej ludzkich oczu. Lubię patrzeć w oczy, bo naprawdę często mam wrażenie, że jest w nich ukryte „coś więcej”. Jakieś dobro, piękno, miłość.

Nawet w oczach ludzi, którzy nie uznają się za religijnych i różnie układa się ich życie, można zobaczyć to „coś więcej”. Tak, wierzę, że tam też jest ukryte oblicze Boga. Chcesz poznać tajemnicę Trójcy Świętej? Spójrz na Jej zdjęcie wypisane w tobie i drugim człowieku.

Czytaj także: Elżbieta od Trójcy Świętej: piękna święta, która miała przepis na niebanalne życie [zdjęcia]
I czytanie: Pwt 4, 32-34. 39-40
II czytanie: Rz 8, 14-17
Ewangelia: Mt 28, 16-20

...

Oczywiscie nie da sie tego pojac. Trzy Osoby w doskonałej jedności. Jedna nigdy nie czyni czegos innego niz Dwie pozostale. Gdyz gdy czyniczyni, to ten czyn jest doskonaly. Inaczej bylo by tylko gorzej! Trzy Osoby doskonale zatem czynia to samo w danej sytuacji. To co najlepsze. Każda Osoba jest doskonała zatem ma taka sama Naturę. Czyli tę samą. Niczym sie nie moga one roznic bo definicja doskonalosci jest taka ze: doskonale jest to co moze ulec zmianie jedynie na gorsze.

Zasady logiki oczywiscie sa jednoznaczne co nie oznacza ze cokolwiek rozumiemy! Da sie logicznie wyjasnic podstawowe rzeczy co nie znaczy zrozumiec. Rozumem sie nie da bo rozum to narzedzie stworzone! Jak mozna narzedziem pojac stworce? Nie da sie. Do poznawania Boga jest dusza. To na ziemi na dodatek od Boga oddzielona. Zaslona znika dopiero po przejsciu na tamten swiat. Oraz z chwila paruzji na ktora czekamy.

BRMTvonUngern

Każdy chrześcijanin powinien znać podstawy nauki o Trójcy Świętej. A Ty znasz?
Łukasz Kobeszko | 27/05/2018
TRÓJCA ŚWIĘTA
Fr Lawrence Lew OP/Flickr
Udostępnij 267 Komentuj
Kiedy ogłoszono dogmat o Trójcy Świętej? Kto napisał dzieło „De Trinitate”? Czy Osoby Boskie są sobie równe? Czym jest filioque? Kim są antytrynitarze? Sprawdź poziom swojej wiedzy o jednej z podstawowych prawd wiary chrześcijańskiej. Skala trudności pytań: od bardzo łatwych do... dość wymagających, ale warto spróbować!

Prawda o Trójcy Świętej jest fundamentem chrześcijaństwa. Wyznajemy ją codziennie, wykonując znak krzyża rozpoczynający i kończący modlitwy poranne i wieczorne, uczestnicząc w liturgii lub wspominając zmarłych. W Jej imię sprawowane są wszystkie sakramenty, od chrztu, aż po małżeństwo. Jest jedną z największych tajemnic wiary, wyznaczającej rytm życia Kościoła dążącego do tego, aby cały świat i kosmos uwielbił Boga Trójjedynego.

Jednocześnie nauka o Trójcy Świętej jest trudna do całkowitego ogarnięcia przez ułomny ludzki umysł. Ilustruje to legendarna już opowieść o świętym Augustynie, który przechadzając się brzegiem morza miał zobaczyć dziecko przelewające wodę morską do małego dołka wykopanego na plaży. Podobno usłyszał wtedy wewnętrzny głos, iż prędzej dziecko przeleje przez ten otwór całe morze niż on w pełni pozna tajemnicę Trzech Osób Boskich i ich wzajemnych relacji.

...

Mozemy poznac tylko podstawy. Ta wiedza nie jest oczywiscie poznaniem Boga! Ale to co mozna trzeba poznac.

BRMTvonUngern

Trójca Święta

Ostatnia aktualizacja: 28.05.2013

Trójca Święta Wiara w jednego Boga w trzech Osobach jest jednym z najbardziej specyficznych elementów chrześcijaństwa. Żadna inna religia tej tajemnicy nie podaje do wierzenia. Istnienie Trójcy Świętej jest dogmatem naszej wiary. Samym ludzkim rozumem nie doszlibyśmy do tej prawdy. Objawił nam to Jezus Chrystus. Jest wiele miejsc, na których Pan Jezus mówi o swoim Ojcu jako odrębnej Osobie-Bogu. Można przytoczyć kilkadziesiąt miejsc w Ewangeliach, gdzie jest mowa o Duchu Świętym jako równym Ojcu i Synowi i jako o odrębnej od nich Osobie. Gdy archanioł zwiastuje Maryi, że zostanie Matką, Ewangelista wyraźnie zaznacza, że to Bóg go posłał, aby Jej zwiastować, iż porodzi Syna Bożego - i że stanie się to za sprawą Ducha Świętego (Łk 1, 30-35).

Trójca Święta - chrzest Jezusa w Jordanie
Przy chrzcie Pana Jezusa objawia się cała Trójca Święta: Syn Boży stoi na brzegu, Bóg Ojciec daje Mu świadectwo głosem a Duch Święty jawi się nad Jezusem w postaci gołębicy (Łk 3, 22-23). Zanim Pan Jezus wstąpił do nieba, powiedział Apostołom te znamienne słowa: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" (Mt 28, 19). Kiedy Chrystus zapowiada zesłanie Ducha Świętego na Apostołów, mówi: "Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam" (J 14, 16). "Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy" (J 14, 26). "Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie" (J 15, 26).

Już Apostołowie podjęli tajemnicę Trójcy Świętej: "Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi" (2 Kor 13, 13). "Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Jezusie Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych" (2 Kor 1, 21-22). "Piotr, Apostoł Jezusa Chrystusa do wybranych. (...) Według tego, co przewidział Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni" (1 P 1, 1).
Tajemnica Trójcy Świętej przekracza możliwości naszego pojmowania. Dlatego nie dziwne, że właśnie na tę prawdę od samego początku istnienia Kościoła skierowane były najliczniejsze ataki heretyków, określane wspólnym mianem antytrinitaryzmu. Już pierwsze sobory powszechne Kościoła stanowczo potępiły te błędy i w swoich symbolach wiary dały jasny wykład nauki chrześcijańskiej. Podobnie także pierwsi pisarze Kościoła kładą tę tajemnicę jako fundament wiary. Św. Klemens Rzymski, papież (+ ok. 97) pisze w liście do Koryntian: "Czy nie jednego Boga (Ojca) mamy i jednego Chrystusa i jednego Ducha łaski, wylanego na nas?" Św. Ignacy Męczennik (+ ok. 117) pisze do Magnezjan: "Jak Chrystus jest uległy Ojcu według ciała, tak i Apostołowie Chrystusowi, Ojcu i Duchowi". W wyznaniu wiary z wieku III spotykamy słowa: "Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, naszego Pana, który narodził się z Maryi przez Ducha Świętego". W tym samym czasie św. Dionizjusz z Aleksandrii (+ 265) pisze wprost o istnieniu w jednym Bogu Trójcy. Wyznanie wiary, które nam przekazał pierwszy powszechny sobór w Nicei w roku 325, nie tylko odróżnia odrębność osób w Bogu, ale z całą mocą podkreśla również ich jedność w naturze. Jeszcze szerzej tę prawdę rozwinęły sobory: Konstantynopolitański I (381), Efeski (431) i Chalcedoński (451). Na temat tajemnicy Trójcy Przenajświętszej napisali całe traktaty: św. Atanazy (+ 373), św. Grzegorz z Nazjanzu (+ 390), św. Cyryl Aleksandryjski (+ 444) i św. Augustyn (+ 430). Wykazywali oni, (a także wielu innych po nich) nie tylko istnienie tej prawdy, ale usiłowali określić także jej naturę, oczywiście w granicach dostępnych dla rozumu.

Trójca Święta Prawda o tajemnicy Trójcy Przenajświętszej jest dla nas o tyle istotna, że przedstawia Pana Boga, jakim jest sam w sobie. Pan Bóg jest jeden w swojej naturze, ale w trzech osobach. Osoby Boskie różnią się między sobą rzeczywiście tak, że jedna osoba nie jest osobą drugą. Nie różnią się jednak naturą ani też przymiotami, ani też działaniem, które jest wspólne. Mają wspólną naturę Bożą, wszystkie przymioty i działania Boże. Osoby różnią się między sobą jedynie pochodzeniem: Bóg Ojciec nie pochodzi od nikogo, Syn Boży pochodzi przez odwieczne i duchowe zrodzenie od Ojca, Duch Święty pochodzi przez wspólne tchnienie miłości Ojca i Syna. Pierwszą osobę wyróżnia ojcostwo, drugą osobę - synostwo, a trzecią - pochodzenie od Ojca i Syna. Tyle zdołała określić teologia katolicka na podstawie tekstów Pisma świętego i pism Ojców Kościoła.

Odrębny obchód ku czci Trójcy Świętej powstał w liturgii stosunkowo późno, bo dopiero w wieku XI. W roku 1334 papież Jan XXI rozszerzył go na cały Kościół. Św. Rupert, opat z Ottobeuren (+ ok. 1180), zna to święto i tak tłumaczy, dlaczego zostało ono umieszczone w najbliższą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego: "Albowiem wkrótce po Zstąpieniu Ducha Świętego prawda Chrystusowa i chrzest przez Niego nakazany w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego były udzielane po całym świecie. Tak przeto uroczystość dzisiejsza jest najpiękniejszym zamknięciem cyklu zbawienia". W Polsce z tym dniem kończy się również czas Spowiedzi i Komunii świętej wielkanocnej.

Dla pogłębienia wśród wiernych nabożeństwa do Najświętszej Trójcy Kościół w swoich modlitwach liturgicznych dodaje: "Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu". Kościół we wszystkich swoich modlitwach wzywa Boga w trzech Osobach: każdą modlitwę liturgiczną kończy wezwaniem Trójcy Najświętszej. Modlitwę "Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu" miał już wprowadzić Sobór Nicejski I w roku 325. Synod w Narbon (589) nakazał kapłanom każdy psalm kończyć tą piękną modlitwą, co trwa po nasze czasy i znajduje swe odbicie także w Liturgii Godzin. W wieku XII został założony zakon trynitarzy dla uczczenia tej tajemnicy (w roku 1198). Jego fundatorami byli: św. Jan z Matha i św. Feliks Valois. Zatwierdził ten zakon papież Innocenty III. Szczególnym czcicielem Trójcy był św. Patryk (+ ok. 461), apostoł Irlandii. Tajemnicę Trójcy Przenajświętszej miał on tłumaczyć obrazem trójlistnej koniczyny. Do dnia dzisiejszego w jego święto (17 III) Irlandczycy przypinają sobie do ubrania liść koniczyny.

Trójca Święta Z symboliką Trójcy po raz pierwszy spotykamy się w sztuce chrześcijańskiej już w wieku IV. Na sarkofagu, który można oglądać w Muzeum Laterańskim, Trójca Najświętsza jest przedstawiona w postaci trzech osób ludzkich. W bazylice św. Pawła w Rzymie z V wieku spotykamy inny symbol: Boga Ojca jako osobę ludzką, Syna Bożego w postaci baranka i Ducha Świętego w postaci gołąbka. Symbolem późniejszym jest trójkąt, który często otaczano słońcem na wyrażenie natury Boskiej. Bardzo dawnym symbolem Trójcy Przenajświętszej był trianguł, który diakon zapalał w Wielką Sobotę w obrzędzie poświęcenia światła. Są to umieszczone na jednym drążku trzy świece na trzech rozgałęzieniach. Również starożytnym symbolem jest litera Y, którą tworzą trzy równe ramiona. Symbolem bardziej skomplikowanym, ale bardziej wymownym są trzy koła w trójkącie, tak umieszczone, że wzajemnie się wypełniają. Od wieku XII bardzo rozpowszechnił się symbol: Boga Ojca w postaci starca, siedzącego na tronie, Syna Bożego, rozpiętego na krzyżu, który jest oparty o kolana Boga Ojca i Ducha Świętego w postaci gołębicy.

...

Oczywiscie nie ma co udawac ze pojmiemy Świętą Trójcę. Nie pojmiemy nigdy gdyz bylo by to absurdalne ze mozna zrozumiec Boga.
Dzis wobec strasznego naporu warto sie pomodlic (Koronka, Różaniec) o jak najszersze zachowanie prawdziwego i czystego przekazu nauczania Kościoła. Takiego jak byl zawsze. Niezmiennie prawdziwego.