Pius X

BRMTvonUngern

PAP

Opole: papież Pius X nie miał polskich korzeni

Według badaczy papież Pius X nie miał polskich korzeni - Alberto Pizzoli / AFP

Papież Pius X nie miał polskich korzeni – do takiego wniosku doszli polscy i włoscy naukowcy, którzy postanowili zbadać legendę o śląskim pochodzeniu Giuseppe Sarto, czyli późniejszego papieża Piusa X. W Opolu promowano dziś poświęconą temu publikację.

Publikacja Archiwum Państwowego w Opolu "Genealogia pragnień. Pius X w pamięci ludności Górnego Śląska" zawiera materiały pokonferencyjne ze spotkania ekspertów badających legendę o śląskich korzeniach tego papieża. Spotkanie to miało miejsce w Opolu w 2013 r. z okazji 110. rocznicy wyboru Sarto na papieża oraz stulecia jego śmierci. Promowana w czwartek książka ukazała się wraz z tomami publikowanymi przez Papieski Komitet Nauk Historycznych w woluminach dedykowanych Piusowi X, ukazujących się właśnie z okazji stulecia jego śmierci.
REKLAMA

Jak wyjaśniono - na Górnym Śląsku od lat funkcjonowała legenda o tym, że późniejszy papież Pius X był potomkiem polskiej rodziny Krawiec (włoskie "sarto" oznacza w jęz. polskim "krawiec"), wywodzącej się z terenu obecnego woj. opolskiego. Według tych podań Ślązak Jan Krawiec na początku XIX w. wyemigrował do Włoch, zmienił tam nazwisko na Giovanni Sarto i osiadł w miejscowości Riese, gdzie w 1835 r. urodził się przyszły papież.

Uczestniczący w czwartkowej konferencji w opolskim ratuszu ekspert z Uniwersytetu Padewskiego, członek Papieskiego Komitetu Studiów Historycznych i biograf Piusa X prof. Gianpaolo Romanato uznał jednak, że na bazie przebadanych przez polskich i włoskich ekspertów dokumentów należy "bez cienia wątpliwości uznać", iż rodzina Piusa X pochodziła z Włoch.

Wskazały na to m.in. badania obecnego także w czwartek w Opolu prof. Quirino Bortolato. Podczas swojej prezentacji uzasadniał on, iż we Włoszech istnieje bogata bibliografia i szereg dokumentów archiwalnych dot. Piusa X i jego rodziny. W publikacji uznał, że zgromadzone przez niego informacje potwierdzają, iż rodzina Sartów żyła na terytorium Veneto (Włochy) przynajmniej od początku XVIII w. Jak podkreślił, hipotezy o śląskim pochodzeniu Piusa X "powinny być ostatecznie zdementowane".

Informacje o rzekomym śląskim pochodzeniu pierwszego wybranego w XX w. papieża przebadali także m.in. w zbiorach archiwalnych, bibliotecznych oraz kronikach i księgach parafialnych pracownicy Archiwum Państwowego w Opolu. Prześledzili oni np. losy rodzin o nazwisku Krawiec w kilku miejscowościach, których nazwy pojawiają się w przekazach o rzekomych śląskich korzeniach papieża. Sprawdzali także np. informacje dot. ewentualnej emigracji członków tych do Włoch.

- Bardzo chcieliśmy udowodnić, że w historii było dwóch papieży polskiego pochodzenia, ale nie ma dokumentów, które to potwierdzają - mówiła na czwartkowej konferencji jedna z badaczek Aneta Malik tłumacząc np., że nawet jeśli w niektórych zapisach kościelnych na Opolszczyźnie sprzed lat pojawiało się nazwisko Sarto, to można to tłumaczyć tym, że ówcześni duchowni posługiwali się łaciną.

Współautor publikacji, dyrektor Archiwum Państwowego w Opolu prof. Mirosław Lenart tłumaczył, że badania, których efektem jest książka, "jednoznacznie zamykają" historię związaną z legendą o rzekomym śląskim pochodzeniu Giuseppe Sarto.

Prof. Romanato zaznaczył jednak, że choć udowodniono, że Pius X nie był Polakiem, to można postawić tezę, iż jego wybór na papieża miał związek z Polakami. Nawiązał tu do podjętego także w publikacji tematu weta cesarskiego wniesionego na konklawe w 1903 r. przez biskupa Krakowa kardynała Jana Puzynę, który w ten sposób zablokował wybór kardynała Mariana Rampolli del Tindaro i umożliwił wybór Sarto na papieża.

Pius X ur. się w 1835 roku. Jego pontyfikat trwał od roku 1903 do 1914, w którym to roku papież, uznany potem za świętego kościoła katolickiego, zmarł. on Był zdecydowanym przeciwnikiem modernizmu. Wyraz temu dał w 1907 roku, podpisując dekret "Lamentabili sane exitu" (Do opłakanych w istocie następstw) i wydając encyklikę "Pascendi Dominici Gregis" (Pasąc owce pańskie). Podjął także reformę Kurii, zmniejszając liczbę kongregacji, scentralizował administrację oraz powołał komisję kodyfikacyjną prawa kanonicznego.

...

Kolejna swieta postac.

BRMTvonUngern

Św. Pius X. Papież, który pozwolił dzieciom przystępować do Komunii [Wszyscy Świetni]
Obraz Elżbieta Wiater | 21/08/2018
Udostępnij
Biskup roześmiał się i odparł, że niestety takie są prawa w Kościele, że nie może dopuścić małego Giuseppe do stołu Pańskiego. Po czym dodał: „Jak kiedyś zostaniesz papieżem, będziesz mógł to zmienić”. I wyprorokował.
est jednym ze świętych papieży XX w., to jemu zawdzięczamy m.in. zachętę do praktykowania częstej komunii św. oraz dopuszczenie do niej dzieci. A wszystko zaczęło się od pewnej rozmowy z biskupem jego rodzinnej diecezji.
Czytaj także: Św. Jan Vianney. Historia o prostym księdzu, który rozpalił wiarą wszystkich parafian [Wszyscy Świetni]
„Jak zostaniesz papieżem…”
Przed wyborem na biskupa Rzymu Pius X nazywał się Giuseppe Melchiore Sarto, a pochodził z ubogiej rodziny z regionu Veneto (okolice Wenecji). Jego ojciec był podobno Polakiem, jednak nie ma co do tego pewności. Za to ze spokojem serca możemy uznać, że rodzina była pobożna, bo już kilkuletni Giuseppe drążył rodzicom dziurę w brzuchu, że on też chce przyjmować Ciało Pańskie. Ci wysłali go ze sprawą do proboszcza, a ten odesłał chłopca do biskupa.
Kiedy Giuseppe wyłuszczył całą kwestię (zapewne spotkali się podczas wizytacji w parafii), hierarcha odparł: „A co ty, dziecko, wiesz na temat Ciała Pańskiego?”. Na to rezolutny chłopiec odparł: „ To jest Chrystus. Ksiądz biskup wie coś więcej?”.
Na szczęście purpurat okazał się mieć dystans do swojej purpury oraz odzianej w nią osoby i zamiast zbesztać rozmówcę, roześmiał się i odparł, że niestety, takie są prawa w Kościele, że nie może dopuścić Giuseppe do stołu Pańskiego. Po czym dodał: „ Jak kiedyś zostaniesz papieżem, będziesz mógł to zmienić”.
I wyprorokował.
Boży sługa
Giuseppe wstąpił do seminarium diecezjalnego i w 1858 r. przyjął święcenia, korzystając z dyspensy, gdyż był na to jeszcze za młody (brakowało mu kilku miesięcy do kanonicznego wieku). Mimo tego, że pochodził z ubogiej rodziny, jego miłość do wiernych i wypływająca z niej gorliwa posługa, a także talent administracyjny sprawiły, że po nieco ponad dwudziestu latach pracy w parafiach został kierownikiem duchowym w seminarium oraz kanclerzem diecezji.
Po dziewięciu latach, w 1884 r. otrzymał sakrę biskupią i został ordynariuszem Mantui. Nie był przeciętnym biskupem, skoro po kolejnych dziewięciu latach otrzymał kapelusz kardynalski i został patriarchą Wenecji. Kiedy w 1903 r. zmarł Leon XIII, kard. Giuseppe Sarto został wybrany na papieża.
Czytaj także: Św. Roch: troskliwy pielgrzym, któremu życie uratował pies [Wszyscy Świetni]
Pobożny reformator
Przyjął imię, które po łacinie oznacza „ pobożny”. Postawił sobie za cel pontyfikatu odnowienie Kościoła, zresztą o tym mówi motto pontyfikatu, jakie wybrał: Restaurare omnia in Christo – „Odnowić wszystko w Chrystusie”. Odnowa ta miała dwa wyraźne kierunki: reformę liturgii oraz dowartościowanie roli świeckich.
Już dwa lata po wyborze na Stolicę Piotrową Pius X przywrócił praktykę codziennej komunii św. O jej powrót starała się już św. Katarzyna ze Sieny (XIV w.!), jednak pojawiające się w Kościele nurty albo zbytnio akcentujące ludzką grzeszność, albo wręcz przeciwnie – traktujące Ciało Pańskie jako dar, który każdemu się należy bez względu na stan jego sumienia, sprawiły, że powstał chaos, co do tego, czy i kiedy można komunikować codziennie.
Pius X przeciął te dylematy w 1905 r. dekretem Sacra Tridentina Synodus, do którego warto sięgnąć, by po pierwsze zobaczyć jakie było nauczanie Kościoła na temat codziennej Komunii św. , co daje taka praktyka i wreszcie jakie są jej warunki.
Ponadto zreformował brewiarz, liturgię i kalendarz kościelny. Rozpoczął też przygotowania do publikacji Kodeksu prawa kościelnego (wyszedł w 1917 r.). Dokonał reformy kurii rzymskiej oraz wielki nacisk położył na rozwój Akcji Katolickiej .
Jest to stowarzyszenie wiernych świeckich, którzy mają aktywnie włączać się w życie społeczne i polityczne, by w te sfery wnosić wartości chrześcijańskie. Pius X widział, że w świecie jest coraz więcej sfer, z których Kościół instytucjonalny zostaje wyłączony, i tylko działalność wiernych świeckich może sprawić, że wciąż będą tam obecne i szanowane takie postawy, jak poszanowanie dla życia ludzkiego, dostrzeżenie wartości małżeństwa czy wolność sumienia.
W jego działalności jest też wątek dla współczesnych dyskusyjny. Chodzi o przysięgę antymodernistyczną i wszystkie wypowiedzi, w których Pius X krytykował nurty myśli, które uznał za rozmywające doktrynę przez zbytnie dostosowanie jej do ówczesnych nurtów filozoficznych. Tego dotyczyła encyklika Pacendi Dominici Gregis . Część z potępionych na tej podstawie książek i poglądów potem została uznana za wartościowe i posłużyła jako inspiracja przy pracach II soboru watykańskiego.

... Szatan kusi. Potem wyniklo z tego mnostwo problemow i szkód.

Marzenie z dzieciństwa
A co z wczesną Komunią św.? Pius X nie zrezygnował ze swojego marzenia z dzieciństwa. W 1910 r. wydany został dekret, na mocy którego do stołu Pańskiego mogą przystępować już kilkuletnie dzieci.
Wystarczy, że rozumieją, Kogo spożywają .
Pius X zmarł w 1914 r., niewiele po wybuchu I wojny światowej. Ofiarował swoje życie w intencji jej jak najszybszego zakończenia.

...

Odnowil Kościół a zatem jak widzimy papiez zmian. I to bardzo dobrych bo jednoczesnie zmieniajac podkreslil co jest patologią. Ostatni papieze to sami swieci bo Duch Święty wybieral.