Styl ,,Corpo"...

BRMTvonUngern

RMF 24
Fakty
Polska
Śmierć na imprezie integracyjnej. 49-latek został przywiązany folią do drzewa
Śmierć na imprezie integracyjnej. 49-latek został przywiązany folią do drzewa

Wczoraj, 4 września (16:51)

Wstępna sekcja zwłok wykluczyła udział osób trzecich w śmierci 49-letniego mężczyzny podczas imprezy integracyjnej jednej z lubelskich firm. Mężczyzna był pijany i przeszkadzał. Według nieoficjalnych informacji koledzy mieli go przywiązać folią stretch do drzewa. 49-latek zmarł.
Zmarły 49-latek pił przed śmiercią alkohol.
/Monika Kamińska /RMF FM

Policja wzięła ośmiu mężczyzn na przesłuchanie. Wszyscy - podobnie jak zmarły - spożywali alkohol w dużych ilościach. Po wytrzeźwieniu zostali wczoraj przesłuchani i zwolnieni do domów. Zaznaczono jedynie, że jest możliwa zmiana ich statusu, jeśli pojawią się nowe okoliczności.

Funkcjonariusze na razie nie potwierdzają, że zmarły 49-latek był przed śmiercią przywiązany do drzewa. Kiedy policjanci przyjechali na miejsce, mężczyzna nie był związany.

Wstępne wyniki sekcji zwłok wykluczają uduszenie jako przyczynę śmierci. Nie było też żadnych śladów sugerujących udział osób trzecich, nie było więc podstaw do postawienia komukolwiek zarzutów związanych ze śmiercią 49-latka.

Prokuratura zleciła dodatkowe badania, w tym toksykologiczne. Niewykluczone, że śmierć miała związek z ilością spożytego alkoholu. Pogłębione badania powinny dać odpowiedź, czy biorący udział w imprezie mogli się jednak w jakikolwiek sposób przyczynić do śmierci, czy też - tak jak na wstępie ustalili biegli - nie mieli z nią żadnego związku.

(az)
Krzysztof Kot

...

Styl ,,corpo". Tutaj mamy ,,imprezke integracyjna" jak to nazywaja w korporacjach...

BRMTvonUngern

Balet, języki, gra na skrzypcach. Witajcie w koszmarnym świecie korpo-dzieciństwa
Karolina Sarniewicz | 12/10/2017
Shutterstock
Komentuj


Udostępnij
Komentuj


Coraz częściej w debacie publicznej pojawia się hasło „korpo-dzieciństwo”. Według zeszłorocznych badań RDA „Free Time Report” przeciętny mały człowiek spędza na nauce i zajęciach dodatkowych aż 46 godzin tygodniowo.

R
afałek to uczeń, którego pamiętam do dziś. Miał niezwykłe predyspozycje językowe, ale mimo moich szaleńczych starań, na zajęciach z włoskiego nie przyswajał prawie nic. Ten jego bunt przeciwko nauce i wiedzy wynikał z pewnego ważnego powodu. Mimo zaledwie dziesięciu lat na karku i właściwej sobie ochoty do zabawy, w ciągu tygodnia uczęszczał na tyle zajęć, ile ja prawdopodobnie nie zdążyłam uświadczyć w trakcie niemal trzykrotnie dłuższego życia.

Po szkole prywatny szofer rodziców odwoził go na jogę bezpośrednio do domu. Po jodze, w zależności od dnia, były jeszcze: karate, pianino, francuski, skrzypce, taniec klasyczny i towarzyski, pilates i co najmniej trzy godziny odrabiania lekcji ze specjalnymi korepetytorami.

Ocalić kawałek dzieciństwa

Kiedy w piątki wieczorem na zajęcia docierałam też ja, znajdowałam ucznia w szafie, wtulonego w stertę pluszowych zabawek. „Proszę, niech pani będzie człowiekiem, nie uczmy się już”, „Czy możemy się dzisiaj pobawić?”. „A może zamiast lekcji opowiem pani, co się dzisiaj działo w szkole”.

O ból serca przyprawiał dylemat, czy sumiennie wywiązywać się z obowiązków, czy uratować małemu człowiekowi kawałek dzieciństwa. Próbowałam łączyć jedno z drugim. Robiliśmy tor przeszkód w garderobie, śpiewaliśmy śmieszne piosenki, rzucaliśmy piłką do kosza i organizowaliśmy zabawkom spektakle – wszystko po włosku.

Badania nt. korpo-dzieciństwa

Coraz częściej w debacie publicznej pojawia się hasło „korpo-dzieciństwo”. Według zeszłorocznych badań RDA „Free Time Report” przeciętny mały człowiek spędza na nauce i zajęciach dodatkowych aż 46 godzin tygodniowo (czyli zazwyczaj więcej, niż pracują jego rodzice), zaś na niezaplanowane aktywności ma w ciągu tych samych siedmiu dni zaledwie 1,5 godziny.

I chociaż Rafałek to przykład z pogranicza zjawiska, trudno nie zadać sobie pytania, gdzie leży granica między twórczym dzieciństwem z szansą na rozwój a zwyczajną torturą i odbieraniem najbardziej beztroskich w życiu lat?

Z odpowiedzią na zatrważające wyniki raportu Brytyjczyków pospieszyła agencja SW Research, która na zlecenie platformy edukacyjnej Squla.pl opublikowała we wrześniu 2016 r. badania przeprowadzone w Polsce. Dzieci ankietowanych rodziców należały do trzech grup wiekowych: przedszkolaki (w tym zerówka), klasy 1-3 i 4-6.

Prace domowe są bezużyteczne?

Według nich tylko 15% dzieci w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym nie ma zadawanych prac domowych, a odrabiają je średnio przez 2 godziny dziennie. Gdy dzieci rozpoczynają naukę w szkole, już 98% z nich ma zadawane prace domowe – 9% spędza nad nimi więcej niż 3 godziny dziennie. W starszych klasach podstawówki wszystkie dzieci mają zadawane prace domowe, a aż 15% z nich spędza od 3 do 4 godzin dziennie na ich odrabianiu.

Im starsze dziecko, tym częściej jego rodzic uważa, że nauczyciele zadają za dużo prac domowych. Wśród rodziców z dziećmi w starszych klasach podstawówki 54% z nich zgadza się z tym stwierdzeniem. 30% badanych sądzi wręcz, że prace domowe obecnie zadawane są bezużyteczne.

Mimo negatywnego do nich stosunku, rodzice chętnie wysyłają pociechy na zajęcia pozaszkolne. Średnio aż 79% z nich spędza na dodatkowych lekcjach od 3 do 8 godzin tygodniowo.

Jeśli jednak znajdzie się czas, dzieci – zdaniem rodziców – w 73% wybierają zabawę z rówieśnikami na świeżym powietrzu. Dopiero na drugim miejscu w ich hierarchii znajduje się komputer, który i tak, wedle ankietowanych, służy głównie do nauki.
Czytaj także: Twoje dziecko ma rację – „zadania domowe są głupie”

Po co dziecku zwykła zabawa

Co jest jednak złego w tym – powie ktoś – że chcemy, by nasze dzieci się rozwijały? Że dajemy im szansę doświadczyć tego, czego sami nie mogliśmy doświadczyć?

Aby odpowiedzieć, wystarczy sobie wyobrazić, co by się stało, gdyby rodzice Rafałka z dnia na dzień stracili płynność finansową. Jak zareagowałby ich przyzwyczajony do ciągłej aktywności i spełniania oczekiwań syn, gdyby nagle zyskał po szkole siedem godzin wolnego czasu, z którym mógłby zrobić, co tylko by chciał?

Po kilku (albo już kilkunastu) latach życia w ciągłym biegu prawdopodobnie wciąż nie wiedziałby, kim jest. Bo skąd miałby wiedzieć? Rodzicom wydawałoby się pewnie, że dali mu wszystko, co mogło mu pomóc dowiedzieć się, co sprawia mu radość. Tymczasem potraktowali go jak „przedłużenie ich samych”. Nie dali mu pola do odnalezienia tożsamości. Nie dali mu też szansy na zapoznanie się z życiem, jakiego będzie doświadczał w przyszłości.
Czytaj także: Synu, spadaj na drzewo! Czyli dlaczego warto zabrać dziecko do lasu

Nie wychowuj pracoholika

Dlaczego? Psychologowie biją na alarm. Czas wolny, zabawy zorganizowane samodzielnie (nie pod okiem dorosłego instruktora) to szalenie istotny moment w procesie dziecięcego rozwoju.

Podczas zabawy z rówieśnikami dziecko odkrywa, jak funkcjonują relacje międzyludzkie. Tworzy z innymi własny świat, oparty na swoich regułach, co sprzyja rozwijaniu twórczości i wyobraźni. Uczy się przestrzegać norm społecznych i rozwija zdolności komunikacyjne. Co ważne – nie jest wówczas zależne wyłącznie od woli dorosłych, którzy programują jego świat tak, żeby był wolny od konfliktów i naturalnych życiowych trudności.

Dorosły już Rafał – bez takich swobodnych doświadczeń – powieli schematy z dzieciństwa. Niewykluczone, że stanie się pracoholikiem, bo za każdym razem, gdy będzie miał czas wolny, doświadczy poczucia winy. Latami będzie też leczył się z perfekcjonizmu, bo naznaczony nadzwyczajnymi wymaganiami rodziców, nigdy nie będzie z siebie zadowolony. Takiego człowieka bardzo łatwo będzie zmanipulować i wrzucić w ramy bezlitosnej korporacji.
Czytaj także: Jak wychować dziecko, które sobie poradzi?
Szczęśliwe dziecko, szczęśliwy dorosły

Rafałek, który będzie miał czas na zabawę, wyrośnie na zaradnego i pewnego siebie mężczyznę. Z trudnościami społecznymi spotka się już w dzieciństwie i wypracuje metody, jak sobie z nimi radzić. Jego poczucia własnej wartości nie będą warunkowały kolejne zadania z listy „do wykonania”.

Będzie też potrafił mądrze odpoczywać i myśleć poza schematami (bo właściwych odpowiedzi nie wpoją mu z miejsca dorośli). Nie będzie biegł przed siebie bez celu niczym chomik na kołowrotku, a jest duża szansa, że będzie cieszył się życiem. Nie będzie wprawdzie grał na skrzypcach ani mówił po holendersku. Ale czy to naprawdę aż tak wielka cena za szczęśliwe i spełnione dziecko?

...

Dziecko ,,musi" byc przygotowane do wyscigu szczurow.

BRMTvonUngern

Bycie mamą to proces. Pozwól sobie na własne tempo
Dominika Wernio | 04/12/2017
Pexels | CC0
Komentuj



Udostępnij



Komentuj



Na tej drodze wzrastania w macierzyństwie pozwól sobie przeżywać ten czas we własny sposób i we własnym tempie.
Bycia mamą można się nauczyć

Macierzyństwo jest jedną z ról, którą kobieta decyduje się pełnić w swoim życiu. I tak jak wszystkie inne role tj. partnerki, żony, córki, pracowniczki, jest związane z procesem uczenia się. Nie da się wszystkiego od razu wiedzieć. Potrzeba czasu, żeby poznać swoje dziecko, siebie samą w tej nowej sytuacji, która jest przecież nie lada wyzwaniem.

Ciąża i okres okołoporodowy, choć powszechnie nazywane stanem naturalnym i przedstawiane jako wspaniały czas, jest dosyć specyficznym momentem wzmożonej wrażliwości i potencjalnych wahań, ożywiającym emocjonalną przeszłość matki. Kobieta mierzy się z wieloma zmianami, a także odpowiedzialnością za kształtowanie i trzymanie we własnych rękach nowego życia. A nowe zawsze wiąże się z jakimś lękiem czy niepewnością.
Czytaj także: Segritta dla Aletei: Maryja była heroską. Każda matka jest!

Doświadczaj macierzyństwa

Dopiero doświadczenie danej sytuacji, poczucie jej na własnej skórze oswaja i sprawia, że do pewnych spraw można podejść spokojniej. Trudno więc oczekiwać od siebie, że przy pierwszym dziecku nie będzie się doświadczać wątpliwości, lęków, frustracji, przeciążeń, a nawet wściekłości, smutku czy bezradności. To ważne, żeby odkryć i nazwać te uczucia. Z badań wynika, że kobiety, które były w stanie wyrazić lęk w ostatnim okresie ciąży, lepiej sobie radziły po porodzie.

Sytuacja kobiety, która do tej pory była Panią swojego czasu i swojego ciała, a nagle musi się dostosować do wymagań i potrzeb nowo narodzonej istotki wymaga cierpliwości. Potrzeba wyrozumiałości do samej siebie, pogodzenia się z tym, że na jakiś czas pewne potrzeby odejdą na dalszy plan, że pojawią się pewne ograniczenia, ale też dużo radości z nowych sytuacji, a także możliwość rozwoju.

Narodziny dziecka, tak jak wszystkie inne ważne wydarzenia w życiu dają kobiecie szansę na przepracowanie wewnętrznych konfliktów i relacji, na zmianę obrazu siebie i innych.

Jesteś już inna

Wszystko to sprawia, że po urodzeniu dziecka jest ona inną osobą niż przed jego poczęciem. Młoda matka potrzebuje spokoju, a przede wszystkim wiary we własne kompetencje i intuicję. Zwłaszcza, że zewsząd pojawia się mnóstwo presji, aby być super wyedukowaną, idealną matką. Zadbaną, uśmiechniętą, dającą sobie ze wszystkim radę. Niepokazującą bólu czy szalejących hormonów powodujących wahania czy spadek nastroju.
Czytaj także: Męczennice czy szczęśliwe kobiety? Matki dzieci niepełnosprawnych

Tymczasem Twoje dziecko potrzebuje „zwykłego, naturalnego człowieka”. Matki, która widzi swoje ograniczenia, akceptuje je i nie boi się popełniać błędów, bo wie, że nie urodziła się matką, ale się nią stopniowo staje. Matki, która zatrzymuje się, by poczuć co ją cieszy, co smuci, co przeraża, by określić swoje możliwości, prześledzić swoją historię i dzieciństwo. Po to, by mieć większą wiedzę o sobie, o tym czego doświadczyła w relacji ze swoimi rodzicami i co może – czasem nieświadomie – powtórzyć w relacji ze swoim niemowlęciem.

Akcja konfrontacja

Zachęcam, by skonfrontować się z modelem wychowania swoich rodziców. Zobaczyć, co dostałam a czego nie, co było dla mnie ważne i chcę wziąć od moich rodziców, a co chciałabym zmienić w swoim postępowaniu wobec dziecka. Tak, by móc stopniowo budować własne rodzicielstwo oraz szukać tych wskazówek i pomysłów, które są w zgodzie z naszymi wartościami.

Warto też prześledzić przekazy rodzinne funkcjonujące w rodzinie pochodzenia. Dobrze, jeśli są wspierające i można się na nich oprzeć. Gorzej, jeśli wtłaczają w jakiś stereotyp np. „matki Polki”. Kobiety, która wszystko zrobi na czas, będzie zawsze cierpliwa, czuła, nigdy nie straci panowania nad sobą, będzie się poświęcać swoim dzieciom, a najlepiej jak zapomni o sobie i swojej wolności.

Tymczasem warto pamiętać, że to trochę tak jak w samolocie, matka musi sobie najpierw założyć maskę, żeby uratować swoje dziecko. Podobnie w życiu, jeśli matka nie będzie o siebie dbała, nie przekaże tych możliwości swojemu dziecku.

Budując swój obraz siebie jako matki, pomocne jest, gdy kobieta może przekształcić idealistyczne wizje macierzyństwa w te bardziej realistyczne i zdroworozsądkowe, gdzie obok miłości do dziecka, czułości i cierpliwości, będzie też miejsce na trudniejsze uczucia, takie jak: złość, zniechęcenie, bezradność, rozczarowanie. Zachęcam, żeby na tej drodze wzrastania w macierzyństwie pozwolić sobie przeżywać ten czas we własny sposób i we własnym tempie.

...

To jest tez dojrzewanie.

BRMTvonUngern

Firmowa „wigilia”. 7 pytań, na które musisz sobie odpowiedzieć
Mikołaj Foks | 04/12/2017
Shutterstock
Komentuj



Udostępnij



Komentuj



Wraz ze świętami, zbliżają się firmowe „wigilie”. Mimo odświętnych strojów, uśmiechów na twarzy i smacznego poczęstunku, z wielu z nich uczestnicy wyjdą zniesmaczeni. Mogło by być inaczej, gdyby organizatorzy takich wydarzeń odpowiedzieli sobie na 7 poniższych pytań.
Wigilia czy spotkanie świąteczne?

G
wiazdka, Boże Narodzenie, Święta (przez duże „Ś”), a może Nowy Rok? Oczywiście rodowód świąt jest religijny, ale jeśli ta religijność ma zostać zbanalizowana (czy nawet wyśmiana), może zrezygnować ze zbyt mocnego akcentowania tego religijnego wymiaru? W sytuacjach skrajnych lepiej spotkać się z okazji Nowego Roku niż wystawiać na szwank wartości religijne.

Równocześnie warto nazywać rzeczy po imieniu. Bo w większości polskich firm „wigilie”, to spotkania z okazji świąt Bożego Narodzenia. Przy czym nie ma co ich nazwać wigilią – wigilia to przecież nocne oczekiwanie na nadchodzące święto. „Spotkanie przedświąteczne” lub „Spotkanie świąteczne” – to lepsze nazwy też dlatego, że uwalniają od „wigilijnych zobowiązań”…
Czytaj także: Mycie okien, prezenty i gotowanie. Jaki Adwent zafundujesz sobie w tym roku?
Razem z pierwszą gwiazdką?

Do wieczerzy wigilijnej przed Bożym Narodzeniem tradycyjnie siada się wraz z błyskiem na niebie pierwszej gwiazdy. Ale każde grudniowe popołudnie to coraz szybsza galopada myśli o sprzątaniu, gotowaniu i prezentach. Dlatego nie warto robić spotkania po godzinach pracy.

Jeśli organizujemy kwadrans na wymianę oficjalnych uprzejmości, to ostatni godzina w biurze będzie odpowiednia. Na spotkanie sprzyjające budowaniu relacji międzyludzkich należy poświęcić część lub cały dzień pracy.

Mikołaj czy Trzej Królowie?

Przyjęło się, że firmowe (ale też szkolne itp.) spotkania z okazji świąt organizuje się zanim one nastąpią. Trochę to dziwne świętować coś, czego jeszcze niema. Zresztą końcówka grudnia to bardzo napięty okres. Czemu nie umówić się bliżej 6 stycznia, kiedy zdaniem wielu „nic się nie dzieje”?

Jeśli to nie jest możliwe, to datę lepiej wybrać bliżej 6 niż 24 grudnia. Firmowe prezenty można wręczyć z okazji mikołajek, a przecież już jesteśmy w okresie adwentowych przygotowań. Duża odległość od Bożego Narodzenia to większy dystans od zbyt wigilijnego menu, które dla wielu jest świętością przypisaną do tylko jednego dnia w roku.
Czytaj także: Chcesz spędzić Adwent na kanapie? Te cztery historie postawią Cię na nogi

Jasełka, czyli szopka?

Szef przebrany za św. Mikołaja? Jasełka odgrywane przez pracowników? W większość przypadków takie inicjatywy stają się „szopką” – oficjalnie wszystkim się podoba, bo nikt nie ma odwagi powiedzieć jak jest naprawdę.

Firmowe spotkanie świąteczne, to jednak nie święta w rodzinnym gronie i należy mieć tego pełną świadomość. Też z tego powodu, nie zawsze udaje się zapraszanie na takie wydarzenie pracowników z całymi rodzinami.

Razem, czyli przed telewizorem?

W wielu domach święta, to wspólny czas przed telewizorem. Może to nie najlepiej, ale zawsze razem. A w firmach co zrobić, żeby ludzie chcieli chwilę pobyć ze sobą, gdy już nie będzie co jeść?

Rodzinna moda na planszówki udziela się też biznesowi, w postaci gier szkoleniowych. Zorganizowanie firmowej gry dla kilkunastu, czy kilkudziesięciu, a nawet stu osób, to dziś nie problem. Dzięki niej ludzie lepiej się poznają i jeszcze mogą się czegoś nauczyć.

Co komu dać w prezencie?

Często nie wiemy co komu dać pod choinkę. Ten sam dylemat pojawia się w miejscach pracy. Brak nawet symbolicznego prezentu przeważnie jest bardzo źle widziany. Przy czym trzeba pamiętać, że nie jest prezentem coś takiego jak np. premia okresowa.

Prezent firmowy powinien otrzymać każdy pracownik i na każdym szczeblu powinien on być takiej samej wartości. Lepiej unikać sytuacji, w której obdarowany wolałby prezent (np. gadżet firmowy) zamienić choćby na kilogram mąki. Dlatego tak popularna jest koperta, wspierająca świąteczne wydatki.

Właściwie po co to robimy?

No właśnie! Po co organizować firmowe spotkania z okazji świąt? Jedni to robią dla przyzwoitości, inni by się pokazać, jeszcze inni liczą na spotkanie w innych okolicznościach niż wyłącznie zawodowe… Warto np. za pomocą anonimowej ankiety zapytać współpracowników, co o tym myślą.

Jeśli już wiemy po co to robimy, a nawet po co chcielibyśmy (my i inni pracownicy firmy), żeby to się odbyło, można czytać tekst od początku – bo odpowiedzi na wcześniejsze pytania mogą okazać się inne niż za pierwszym razem.

...

Corposwieta moga byc niezla tortura.

BRMTvonUngern

Powołana do dziewictwa. Jak wytrwać i świadczyć o Bogu, gdy pracuje się w korporacji?
Karolina Sarniewicz | 17/12/2017

Shutterstock
Udostępnij





Komentuj

Drukuj

Magda jest focolariną, czyli świecką osobą konsekrowaną, żyjącą we wspólnocie Focolare z innymi osobami o tym samym powołaniu. Razem z nimi wynajmuje mieszkanie. Na co dzień pracuje we włoskiej korporacji, a mało osób wie, że ślubowała Bogu dziewictwo i jako Jego „cichociemna” stara się Go przybliżać innym świeckim, niekonsekrowanym.

Karolina Sarniewicz: Powiedz mi, Magda, Ty to tak… na zawsze?

Magda: Czy na zawsze zostałam focolariną? Jasne. W duchu tak czułam, kiedy składałam pierwsze, roczne śluby i uważam, że inaczej nie miałoby to sensu. Poślubiłam Pana Boga i nie wyobrażam sobie, żeby po iluś latach się z nim rozwodzić (śmiech).

Chociaż z punktu widzenia Kościoła są to śluby prywatne, które odnawia się raz do roku i w sytuacji czyjejś rezygnacji nie rozwiązuje ich biskup, tylko przewodniczący Ruchu Focolari, a taka decyzja nie ma sankcji grzechu.
Czytaj także: O. Tomasz Nowak OP: w zakonie niesłusznie oskarżono mnie o alkoholizm. Wytrwałem i przebaczyłem

Czuję, że niektórzy świeccy odetchnęli teraz z ulgą. W Twoim imieniu.

Faktycznie. Niektórym osobom trudno zrozumieć, że mogę nie interesować się mężczyznami, nie marzyć o dziecku, które powie do mnie „mamo”. Pracuję jak inni, ubieram się tak jak inni. Praktycznie w ogóle nie rzucam się w oczy, bo nasza założycielka Chiara Lubich mówiła, żebyśmy ubierały się tak jak Maryja, która żyłaby w XXI wieku. Czyli elegancko, ale i skromnie.

W dodatku mieszkam z czterema koleżankami, też focolarinami, więc niektórym łatwiej byłoby uwierzyć, że jestem odmiennej orientacji, niż że wybrałam dziewictwo i nikt mnie do tego nie zmuszał (śmiech).

Ale to, że nie interesujesz się mężczyznami, nie znaczy, że oni nie wodzą za Tobą wzrokiem.

Staram się wtedy unikać takich osób. Często kusi mnie, żeby powiedzieć, że po prostu już kogoś mam. Bo tak właśnie czuje moje serce – że jestem zajęta. Ale to doprowadziłoby do tego, że każdy chciałby poznać mojego wybranka i nie do końca wiem, jakbym z tego wybrnęła…

Może po prostu zabrałabyś ich do kościoła?

Ja wolę jednak zanosić Jezusa do pracy subtelniej. Pracuję w międzynarodowej korporacji i spotykam tam różnych ludzi, którzy mają specyficzny stosunek do Kościoła, wiary i Pana Boga.

Zazwyczaj czekam, aż ktoś zapyta: „Widzę, że jesteś inna. Czy jest jakiś tego głębszy powód?”. I wtedy wyjaśniam, że jestem poświęcona Panu Bogu i jeśli ten ktoś chce, mogę powiedzieć coś więcej. Wtedy uświadamiam sobie, jak wielka to odpowiedzialność. Poślubiłam Pana Boga, a może nie zawsze potrafię dobrze Go reprezentować?

Pracujesz w windykacji. To dodatkowe wyzwanie.

(śmiech) To faktycznie trochę ironiczne, ale jako focolariny pracujemy, bo Jezus też pracował – oprócz tego, że głosił. Uważamy, że Bóg jest w bliźnich, więc nie można się od nich izolować. Kiedyś Pan Bóg zapyta mnie, co zrobiłam, żeby bliźni trafił do nieba i będę musiała zmierzyć się z tym pytaniem.

Dlatego dla mnie bycie osobą konsekrowaną w dziale windykacji to szanowanie każdego człowieka, niezależnie od emocji, które nam towarzyszą. Nie popieram, kiedy kolega – skoro klient na niego nakrzyczał – stosuje ostre procedury, z którymi w łagodniejszych okolicznościach mógłby jeszcze poczekać. Pewnie dość łatwo byłoby widzieć w innych Jezusa, siedząc w domu, ale o wiele większym wyzwaniem jest konsekrować każdy moment niezależnie od jego ziemskiej wartości.
Czytaj także: On zdradził, a ona się nie poddała. Potem wspólnie zawalczyli o swoje małżeństwo. Świadectwo

Więc po co Bogu powołanie do bezżeństwa? Tę samą rolę mogłabyś odegrać, wracając po pracy do męża i dzieci.

Ostatnio dowiedziałam się, że do czasu Jezusa i Maryi nie było w narodzie żydowskim – z wyjątkiem kilku proroków – osób z takim powołaniem. Ale Jezus nie założył rodziny. Maryja była żoną Józefa, ale pozostała dziewicą. W podobnej sytuacji był też Józef.

Bo tu naprawdę nie chodzi o to, z czego rezygnujemy, ale co zyskujemy. Pan Bóg nie powołuje osób do stanu bezżennego, żeby im czegoś zabronić. Nie mówi: „Ja nie chcę, żebyś był szczęśliwy w rodzinie, więc nie zakładaj rodziny”.

Albo „Poświęć się dla mnie, bo lubię jak się ktoś dla mnie poświęca”.

Właśnie. Uważam, że każdy człowiek jest powołany do małżeństwa i to jest piękne powołanie. Ale nas Pan Bóg z tego obowiązku zwolnił i dał nam czas, który możemy poświęcić dla rozwoju naszego Ruchu. Możemy jeździć do innych miast lub krajów, bo bez rodziny nie jesteśmy z żadnym miejscem związani, więc możemy dość szybko znaleźć się tam, gdzie jesteśmy potrzebni.

Jezus daje nam wolność, żebyśmy mogli pójść za nim. Jako focolarini i focolariny naśladujemy relacje Świętej Rodziny – żyjemy w miłości wzajemnej z Jezusem pośrodku. Po ludzku rzecz biorąc, nie dorobię się kariery czy majątku, ale to jest ta rzeczywistość duchowa, która daje pełnię radości.

Mogłabym robić tyle innych rzeczy, ale dopiero kiedy doświadczam duchowej obecności Jezusa, to po prostu nie mam pytań. On odpowiada na wszystkie moje potrzeby. Na przykład taką, żeby każdy mój dzień miał sens.

Jednak na pewno bywa trudno, żeby wytrwać w takim powołaniu.

Pewnie. Ale kiedy pojawiają się kryzysowe myśli, wracam do tego, że Pan Bóg wiedział, co robi, powołując mnie na to miejsce. Poza tym w naszym życiu radości też nie brakuje. Zamiast klasycznego macierzyństwa mamy macierzyństwo duchowe. To nie jest oczywiście to samo, ale jest piękne. Kto tego nie doświadczył, nie wie, jaka to radość pokazywanie innym Boga. Inna niż radość z rodzinnego życia, ale tu nie chodzi o porównywanie, co jest piękniejsze, a co mniej.

Pan Bóg, jeśli powołuje do jakiejś służby w Kościele, to nie po to, żeby się człowiek umartwiał całe życie. Są momenty, kiedy widzę piękną rodzinę, dzieci, które mówią „mamo” – do mnie nikt się tak nie zwróci. Ale Pan Bóg naprawdę wypełnia to, czego powinno mi brakować, a dzięki Niemu nie brakuje.

Czyli nie można być powołanym do czegoś, czego się nie chce?

Pan Bóg nigdy nie powołuje w strachu. Przy odkrywaniu powołania trzeba po prostu pokoju serca. Ja miałam mnóstwo wątpliwości, ale właśnie w momencie, kiedy nie wiedziałam, co mam robić w życiu, poczułam na kazaniu u dominikanów ogromną wolność, że po prostu mogę to wybrać. Pomyślałam: Skoro Pan Bóg mnie kocha, stworzył mnie i chciał, żebym była, to co najlepszego mogę sobie wybrać?

Wtedy uświadomiłam sobie, że moim najgłębszym pragnieniem było żyć dla Boga. Byłam pełna obaw, ale mimo wszystko była we mnie determinacja. Bóg pomógł mi zostawić rodzinny dom, potem nawet kraj, bo na formację pojechałam do Włoch. To było trudne, ale w tamtym momencie była we mnie wielka siła i ważne było tylko, że chcę iść za Panem tam, gdzie On chciał, żebym poszła. A On nigdy nie będzie chciał, żebym była nieszczęśliwa.

...

Nie tylko psychole sa w korporacjach... Sa jak widac ludzie z duchowoscia.

BRMTvonUngern · Wysłany: Czw 9:31, 01 Mar 2018 Temat postu:

Prof. Andrzej Blikle: korporacje są jak obóz pracy

Prof. Andrzej Blikle: korporacje są jak obóz pracy
Prof. Andrzej Blikle – twórca rodzinnej firmy cukierniczej, nad której działalnością – jak przyznał ostatnio nie ma już kontroli – stwierdza, że realizacja tzw. „targetów” za wszelką cenę stosowana przez wiele korporacji wyniszcza przedsiębiorstwa. Biznesmen odnosi również wrażenie, że zagraniczne koncerny w Polsce często zarządzają pracownikami w sposób przypominający obóz pracy.

– „Targety” to „gra wojenna” między pracownikami a firmą – mówi Andrzej Blikle w rozmowie z Money.pl, oraz przywołuje przykład książki „Beyond budgeting” i jej główną tezę, która brzmi następująco:
Gdy prognoza budżetowa staje się kontraktem do zrealizowania przez zarząd i niższe szczeble, to ludzie przestają dbać o firmę i stosują różne manewry, by osiągnąć tzw. “targety”, a z nimi premie. Ja to nazywam “grą wojenną” pomiędzy pracownikami i firmą, bo w tej grze nie liczą się straty przeciwnika (czytaj: firmy).

Zagraniczne korporacje w Polsce pozwalają sobie na za dużo

Jednocześnie biznesmen rozwiewa wątpliwości, że jest wrogiem korporacji. Zwraca uwagę, iż nie tylko małe i średnie firmy, ale także wiele koncernów postępuje wbrew realizacji tzw. „targetów” za wszelką cenę. Jego zdaniem, jednak zagraniczne korporacje w Polsce odnośnie stylu zarządzania pracownikami pozwalają sobie na wiele więcej, niż w innych państwach.

Gdy rozmawiam z ludźmi, odnoszę wrażenie, że zagraniczne korporacje w Polsce zarządzają ludźmi w sposób przypominający bardziej obóz pracy niż drużynę ochotników. W innych krajach tak nie zarządzają.

Utrata kontroli nad rodzinnym biznesem

Biznesmen stwierdza też, że w jego opinii firmy rodzinne w odróżnieniu od korporacji są w stanie z większym prawdopodobieństwem przetrwać kryzysy. Dlatego, że właściciele nie traktują ich wyłącznie jako wartości ekonomiczne, ale wręcz jak ojcowiznę, której się nie porzuca i nie sprzedaje. Swoją tezę argumentuje szwajcarskimi badaniami przeprowadzonymi kilka lat temu w UE.

Jednak jak ostatnio przyznał na swoim profilu na Facebooku, uważany za ikonę rodzinnego biznesu prof. Andrzej Blikle odcina się od swojej firmy. Biznesmen, który zarządzał założoną w 1869 roku cukiernią „Blikle” przyznał, że stracił nad nią kontrolę i jej działalność nie jest zgodna z jego filozofią.

Najprawdopodobniej przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że prof. Andrzej Blikle jest od kilku lat w przedsiębiorstwie jedynie mniejszościowym udziałowcem. Większościowy pakiet posiada fundusz inwestycyjny Vertigo – duża

...

Celem ekonomii jest jak jak najlepsze wykorzystanie zasobow ziemi a nie zysk! Zauwazcie ze niszczenie zasobow tez moze dawac zysk. Niszczenie ludzi takze! Zysk jednego moze byc szkoda dla wielu. To jestjest antyekonomia.

BRMTvonUngern

Produkcyjne piekło, słaba kultura zarządzania. Rysy na wizerunku Elona Muska
03.07.2018, 07:14 | Aktualizacja: 03.07.2018, 09:01
Facebook3Google Plus0Wykop0Tweet
3
Elon Musk
Elon Musk / Polska Agencja Prasowa / TESLA

Jakub Kapiszewski
Elona Muska przyrównuje się do Tony’ego Starka, komiksowego inżyniera miliardera, prowadzącego równoległe życie jako superbohater Iron Man. Na tym wizerunku pojawiają się jednak rysy.

Na razie Musk świętuje. Jego fabryce w kalifornijskim Fremont udało się osiągnąć ważny cel produkcyjny. Z taśm zakładu w ciągu tygodnia zjechało 5 tys. egzemplarzy Modelu 3, czyli wariantu Tesli przeznaczonego dla masowego odbiorcy. Utrzymanie, a także powiększenie tego poziomu produkcji będzie kluczowe, jeśli firma chce stanąć na równi z koncernami samochodowymi.

Po półtorej dekady działalności (Tesla została zarejestrowana w 2003 r.) ten cel wciąż jednak wydaje się odległy – nawet jeśli sam Musk w wiadomości do wszystkich pracowników ogłosił, że „chyba właśnie staliśmy się prawdziwą firmą motoryzacyjną”. 5 tys. pojazdów jednego modelu tygodniowo to 260 tys. aut rocznie, czyli tyle, ile passatów pierwszej generacji Volkswagen wyprodukował… w 1975 r. (ewentualnie garbusów w 1955 r.).

Czytaj więcej
Musk wysłał w kosmos samochód i... przestrzelił. Tesla leci w stronę pasa asteroidów
Biznesmen zbija takie porównania, tłumacząc, że nie można zrobić wszystkiego od razu. I dodaje, że przejście na masową produkcję nie będzie łatwe dla firmy dotychczas utrzymującej się z niskoseryjnej produkcji aut luksusowych. Dla czasochłonnej optymalizacji linii produkcyjnej wymyślił nawet nazwę „manufacturing hell”, czyli „produkcyjne piekło”. Nie zmienia to jednak faktu, że taki poziom produkcji obiecał już półtora roku temu: Tesla miała go osiągnąć pod koniec 2017 r.

Nie przejmujcie się dupkami

To jednak nie złamane obietnice stanowią największy problem Muska (a było ich wiele, jak np. podróż z jednego wybrzeża USA na drugie w pełni autonomiczną Teslą do końca 2017 r., która nigdy się nie odbyła), a raczej niepokojące doniesienia, jakie w ciągu ostatniego roku zaczęły dochodzić zza ścian będącej giełdowym pupilkiem firmy (Teslę rynek wycenia na ponad 10 mld dol. więcej niż Forda).

Byli i obecni pracownicy skarżą się na słabą kulturę zarządzania w firmie, która owocuje tolerancją dla nieparlamentarnego języka, permanentnych nadgodzin oraz zamiataniem pod dywan problemów z bhp. Wrażenie to potęgują wycieki z firmy, w tym e-maile pochodzące od samego Muska. W wiadomości odnoszącej się do stosunków panujących w firmie biznesmen napisał: „Jeśli ktoś zachowuje się wobec ciebie jak dupek, ale szczerze przeprosi, to ważne jest, aby mieć grubą skórę i zaakceptować przeprosiny”.

Czytaj więcej
Miliarder Elon Musk przedstawił plan kolonizacji Marsa
W innym e-mailu, który wyciekł, Musk zapowiadał, że firma za bardzo obrosła w tłuszcz i musi pozbyć się kilku poddostawców (konkretniej biznesmen porównał ich do pąkli, skorupiaków, które przyczepiają się do kadłubów okrętów) – co oburzyło pracującą dla Tesli załogę tych firm. Nie trzeba dodawać, że ani sugestia „grubej skóry”, ani „czyszczenia pąkli” nie spotkały się z ciepłym przyjęciem na zewnątrz.

Kretyńskie pytania nie są spoko

Doniesienia o słabym bhp, o kiepskiej kulturze nie powstrzymały jednak miłości rynku do firmy. Na początku grudnia 2016 r. akcje Tesli rynek wyceniał na 180 dol. Teraz jest to prawie dwa razy więcej. To uczucie jest kluczowe dla przetrwania Tesli, bo firma wciąż straty w bieżącej działalności pokrywa środkami z zewnątrz. Ale Muskowi udało się zachwiać nawet nim, kiedy podczas marcowej konferencji z analitykami zbył niewygodne pytania odnośnie do bieżącej działalności. Kiedy jeden z ekspertów zapytał, jakie są szanse, że firma osiągnie 25-proc. marżę na Modelu 3, prezes odparł: „Nudne, kretyńskie pytania nie są spoko. Następny?”. A kiedy inny zapytał, ilu klientów, którzy złożyli rezerwację na nowy model, planuje w ogóle jego kupno, Musk stwierdził: „Przepraszam. Te pytania są strasznie nudne. Zabija mnie to”.

Niechęć do rozmowy o kluczowych parametrach finansowych jest jednak czymś, czego rynek nie puszcza płazem nawet Tesli, w związku z czym spółka błyskawicznie straciła po tej konferencji na wartości o jedną dziesiątą. Ostatecznie jednak Muskowi takie rzeczy uchodzą na sucho, bo – jak wielu przedsiębiorców z Doliny Krzemowej – jest nierozerwalny ze swoim biznesem.

Czytaj więcej
Dookoła Księżyca i z powrotem... Prywaciarze zdominują kosmiczną turystykę?
W świecie krawaciarzy trzęsących się nad każdym publicznie wypowiedzianym słowem Musk, który swoją marsjańską rakietę nazywa oficjalnie „wielką *** rakietą” („big fucking rocket”), jest jak biznesowy celebryta. I taką też cieszy się popularnością. Na Twitterze obserwuje go 22 mln osób – więcej niż Beyoncé (15,3 mln) i parę milionów mniej od Kanye Westa (28,6 mln; chociaż znacznie mniej niż takie gwiazdy jak Rihanna – 88,9 mln). Media informują o każdym jego przedsięwzięciu biznesowym, nieważne, jak niewiarygodne by było – jak „The Boring Company”, czyli „Firma Drążąca” (w języku angielskim słowo „boring” oznacza również „nudny”), która ma zrewolucjonizować kopanie tuneli.

Kosmos

Musk umiejętnie robi hałas wokół swoich przedsięwzięć, ale nie jest też tak, że król jest nagi. Jego inna, starsza o rok od Tesli firma – czyli SpaceX – wielokrotnie udowodniła, że dysponuje technologią pozwalającą na obniżenie kosztów transportu kosmicznego. W niedzielę miał miejsce 12. start rakiety z logotypem firmy, co oznacza, że de facto prywatne przedsiębiorstwo wysyła w ciągu roku więcej rakiet w niż rosyjska czy europejska agencja kosmiczna.

Oczywiście Musk nie lubi podkreślać publicznie, że SpaceX nie istniałoby bez państwowej pomocy – przede wszystkim pod postacią kontraktu z NASA na dowóz zapasów na Międzynarodową Stację Kosmiczną (niedzielny start był 15. tego typu misją firmy). Ale prawdą też jest, jak czytamy w jego biografii pióra Ashlee Vance, że biznesmen wstrzyknął do branży kosmicznej trochę inżynierskiego zdrowego rozsądku. Zamiast przy budowie rakiet sięgać po komponenty z rynku, kazał swoim inżynierom wiele z nich opracować na własną rękę. „To jest prostsze niż mechanizm do otwierania bramy garażowej. Zrób to samo za ułamek rynkowej ceny. Masz pół roku” – powiedział jednemu z pracowników, który miał oszacować koszt jednego z elementów rakiety Falcon 9 (udało się).

Musk nie lubi też obnosić się z poglądami, które mogą być uznane za niepopularne społecznie, jak np. z tym, że nie znosi transportu publicznego. „Jedziesz z masą obcych ludzi, z których jeden może być seryjnym zabójcą. Świetnie” – mówił podczas konferencji w zeszłym roku.To sprawiło zawód części jego fanów, którzy myśleli, że człowiek chcący poprawić funkcjonowanie komunikacji masowej – zarówno firma od drążenia tuneli, jak i Hyper loop mają być odpowiedzią na jej problemy – nie do końca utożsamia się z jej użytkownikami.

Być może te sukcesy sprawiły, że Musk uważa, że może mówić, co chce. Kiedy media doniosły o różnych nieprawidłowościach w Tesli, Musk zaatakował branżę na Twitterze jako nierzetelną, nastawioną tylko na zysk i pozbawioną szacunku czytelników. Zagroził też powołaniem serwisu, na którym internauci ocenialiby „prawdziwość” poszczególnych artykułów, autorów i całych mediów. „Nikt już wam nie wierzy” – napisał. Zupełnie jak oryginalny Iron Man, który też miał problemy z opinią publiczną.

...

Prymitywny cham uzywajacy knajackiego jezyka ale ma duzo kasy. To szacun. Jakze typowe dla USA. Zjawisko szacunku dla kogos z powodu tylko kasy prowadzi ze kasa rzadzi. Jest to typowe dla anglosasow zjawisko plutokracji.

Plutokracja (gr. πλουτοκρατία plutokratia "rządy bogatych", od wyrazów πλοῦτος plutos "bogactwo" + κρατέω krateo "rządzę") – system sprawowania rządów, w którym podstawową zasadą władzy jest bogactwo.

Jest to patologia sprzeczna z nasza polską przypominam najlepsza na swiecie kulturą.

BRMTvonUngern

Tesla nie sprawdza hamulców w Modelu 3? Pracownik zdradza szczegóły

Kilka dni po ogłoszeniu świetnych wyników Tesli, nad firmą ponownie pojawiają się czarne chmury. Według jednego z pracowników, Elon Musk rozkazał pracownikom firmy, by nie przeprowadzali kluczowych testów dla Modelu 3. Producent zaprzecza.
Tesla Model 3 powstaje teraz na specjalnej linii montażowej pod namiotem.
TESLA MODEL 3 POWSTAJE TERAZ NA SPECJALNEJ LINII MONTAŻOWEJ POD NAMIOTEM. (FOT. TWITTER/ELONMUSK)
REKLAMA

Tesli w końcu udało się rozwiązać problemy z produkcją Modelu 3. Firma pochwaliła się, że w ciągu tygodnia wyprodukowała ponad 5000 egzemplarzy samochodu. Teraz na jaw wychodzą fakty, które umniejszają osiągnięciu producenta. Charyzmatyczny szef miał rozkazać swoim pracownikom, by nie przeprowadzali testów "brake-and-roll" na gotowych modelach 3.

Według pracownika, który ze sprawą zgłosił się do dziennikarza Business Insider, testów zaprzestano 26 czerwca o 3 rano czasu lokalnego, czyli drugiego dnia świetnego tygodnia. Badanie jest kluczowe przy sprawdzaniu jakości wyprodukowanego samochodu. Weryfikuje, czy koła są odpowiednio ułożone i sprawdza funkcjonowanie hamulców. To szczególnie ważne, bo już wcześniej eksperci mieli uwagi co do ich wydajności.

System, używany przez Teslę do weryfikacji procesu produkcyjnego Modelu 3 ma teraz pozwalać na opuszczenie przez samochód linii montażowej bez konieczności przeprowadzania testu. Zapytany o komentarz przedstawiciel producenta zapewnił, że wszystkie auta przechodzą rygorystyczne kontrole jakości.

....

Horror sie robi.

BRMTvonUngern

Nowy dyrektor kreatywny Pixar’a: Proszę Boga o pomoc. To wpływa na moją pracę
J-P Mauro | 10/07/2018
PETE DOCTER
Aplha Baymax | Disney Wikia
Udostępnij 87
Pete Docter, człowiek, który stoi za takimi animacjami jak „Toy Story”, „Potwory i spółka” czy „Odlot”, przejmuje stery w Pixar. I otwarcie przyznaje, że jest chrześcijaninem.

Pixar Animation Studios, amerykańska wytwórnia filmów animowanych (od 2006 roku wchodząca w skład korporacji Disney), ma nowego dyrektora kreatywnego. Został nim Pete Docter. Decyzja zapadła po tym, jak John Lasseter, jego poprzednik, opuścił firmę z powodu oskarżeń o niestosowne zachowania.

Pete Docter: Skierujemy animacje na nowe tory
Docter pracował dla Pixar od czasów Toy Story (1995) i odegrał niemałą rolę w produkcjach tego studia. W ciągu następnych kilkunastu lat pracował nad kolejnymi hitami Pixara, takimi jak „Potwory i spółka” czy „Odlot”.

W oświadczeniu, które udostępnił „Christian Post”, Docter miał powiedzieć:

Jestem podekscytowany propozycją objęcia nowego stanowiska. Nie jest to coś, co przychodzi mi lekko. Tworzenie filmów w Pixar było moją obsesją, odkąd zacząłem tu pracować 28 lat temu.
Pete Docter dodał:

Mam to szczęście, że współpracuję z najbardziej utalentowanymi ludźmi na świecie i razem będziemy kierować animacje na nowe tory, wykorzystując najnowszą technologię do opowiadania historii, które – mamy nadzieję – zaskoczą i zachwycą publiczność na całym świecie.

Szef Pixara: Bóg pomaga w relacjach w pracy
Krótko przed premierą „Potworów i spółki” Pete Docter udzielił wywiadu, w którym otwarcie mówił o swojej wierze i o tym, jak wpływa ona na jego pracę:

Wiele lat temu, kiedy po raz pierwszy przemawiałem w kościele, byłem trochę zdenerwowany rozmową o chrześcijaństwie i mojej pracy. To się mogło nie kleić. Ale z biegiem lat – dla mnie coraz bardziej to się łączy. Proszę Boga o pomoc, i to zdecydowanie wpływa na to, co robię. Pomaga mi się uspokoić i skupić. Były chwile, kiedy za bardzo stresowałem się tym, co robiłem, a teraz po prostu robię krok do tyłu mówiąc: Boże, pomóż mi przez to przejść. Taka postawa naprawdę pomaga zachować właściwą perspektywę, nie tylko w stosunku do rzeczy i pracy, ale także w relacjach.

Na początku zatrudnia się ludzi, biorąc pod uwagę wyłącznie ich talent, ale w końcu pracownicy, którzy naprawdę daleko sięgają, okazują się dobrymi ludźmi. Są dobrzy we współpracy i myślę, że Bóg naprawdę pomaga w tych relacjach.
Nie wiadomo, jak nowy dyrektor kreatywny wpłynie na kolejne produkcje Pixara. Pete Docter nie wspominał nigdy, by myślał o przygotowaniu nawiązującej do chrześcijaństwa animacji, ale… kto wie?

....

Czyli oni wyznaczaja trendy animacji ale to jest moloch bo w USA wszystko jest scentralizowane patologicznie. Zyczymy zeby go nie zdemoralizowal ten caly satanizm
Jak wiemy animacje zachodu maja teraz zadanie demoralizowac spoleczenstwo. W animacjach ma byc LSBGT. Bo to sa satanisci. Nie wolno tego robic.

BRMTvonUngern

Elon Musk przeprasza za nazwanie nurka z Tajlandii pedofilem

Elon Musk przeprosił brytyjskiego nurka Vernona Unswortha, który pomógł uratować 12 chłopców i ich trenera z jaskini w Tajlandii, za nazwanie go pedofilem.

..

Szok! Wciskal sie tam dla reklamy a jak ldmowili mu. To sie obrazil. II pedofile sie pojawili.
Czy jest jakis normalny kapitalista?

BRMTvonUngern

Musk i DeepMind nie chcą pracować nad robotami bojowymi
wczoraj, 08:00 | Technologia
[link widoczny dla zalogowanych]
Podczas International Joint Conference On Artificial Intelligence, która odbywa się właśnie w Sztokholmie, Future of Life Insitute zaprezentował dokument, którego sygnatariusze zobowiązali się do nieprowadzenia prac nad śmiercionośnymi autonomicznymi systemami bojowymi. Dokument podpisało ponad 160 organizacji i ponad 2400 osób. Wśród sygnatariuszy znajdziemy m.in. google'owskie DeepMind u jego założyciele czy Elona Muska. DeepMind to twórca algorytmów sztucznej inteligencji, które pokonały człowieka w go.
My, podpisani poniżej, uznajemy, że decyzja o odebraniu życia człowiekowi nigdy nie powinna być podejmowana przez maszynę. Moralnym uzasadnieniem takiego stanowiska jest przekonanie, że decyzja o odebraniu życia nie może zostać podjęta przez maszynę, za którą to decyzję odpowiedzialni będą inni lub nikt. Argument praktyczny zaś brzmi: wprowadzenie do użytku śmiercionośnej, autonomicznej broni, która będzie wybierała cele bez interwencji człowieka, będzie miało destabilizujący efekt zarówno na państwa jak i na poszczególnych ludzi, czytamy w oświadczeniu.
My, niżej podpisani, wzywamy rządy do stworzenia międzynarodowego prawa zabraniającego istnienia autonomicznych systemów bojowych. [...] nie będziemy nigdy uczestniczyli ani wspierali rozwoju, wytwarzania, handlu ani użycia śmiercionośnych autonomicznych systemów bojowych. Wzywamy firmy technologiczne, organizacje, liderów politycznych i społecznych oraz prawodawców i wszystkich innych ludzi do przyłączenia się do nas.
Niezależnie od powyższego apelu 26 państw wezwało do nałożenia światowego zakazu tworzenia śmiercionośnych autonomicznych systemów bojowych. Państwa te to Algieria, Argentyna, Austria, Boliwia, Brazylia, Chile, Chiny, Kolumbia, Kostaryka, Kuba, Dżibuti, Ekwador, Egipt, Ghana, Gwatemala, Watykan, Irak, Meksyk, Nikaragua, Panama, Pakistan, Peru, Palestyna, Uganda, Wenezuela i Zimbabwe.
Wśród instytucji podpisanych pod zobowiązaniem znajdziemy University College London, Europejskie Stowarzyszenie Sztucznej Inteligencji, portugalski Universidade NOVA czy Polskie Stowarzyszenie Sztucznej Inteligencji. Apel podpisało wielu naukowców zajmujących się robotami, informatyką i sztuczną inteligencją. Znajdziemy tam uczonych z Uniwersytetu w Montrealu, Uniwersytetu Nowej Południowej Walii, New York University, MIT, Uniwersytetu Kalifornijskiego, Cornell University i wielu innych szacownych instytycji naukowo-badawczych.

...

Oczywiscie cenne ze Musk wsparl dobro. Nie pomijajmy tego.

BRMTvonUngern

Mówcy motywacyjni to homeopatia psychologii. Nie tylko są zbędni, są szkodliwi, trzeba więc coś z nim zrobić. Ja mam plan, który może...

Jak pozbyć się mówców Jak pozbyć się mówców motywacyjnych? -...

..

Kolejna plaga.

BRMTvonUngern

Elon Musk zapowiadał terraformowanie i kolonizację Marsa, ale realnie udają mu się jedynie nieco mniej ambitne projekty. Zamiast przełomowego środka transportu czy nowego pojazdu przyszłości zaproponował coś nieco mniej spektakularnego – deskę surfingową.

Miała być kolonizacja Marsa, jest Miała być kolonizacja Marsa, jest deska surfingowa....

...

Coo? Deska mniej spektakularna? Taka deska to mozna wszystko. Nie tylko na Marsa ale poleciec do gwiazd!

BRMTvonUngern

Elon Musk chce wycofać Teslę z giełdy. Tak przynajmniej zapowiedział w na swoim Twitterze. Po tej informacji akcje Tesli poszły w górę.
Najnowszy pomysł szefa Tesli to wycofanie firmy z giełdy i sprywatyzowanie jej. Po tej informacji akcje Tesli strzeliły w górę z 342 do 371 dolarów. Niedługo po tweecie Muska handel akcjami Tesli został wstrzymany.
Szef Tesli znany jest z humorzastych i kontrowersyjnych tweetów. Dopiero silna reakcja rynku, która doprowadziła do chwilowego wstrzymania handlu akcjami Tesli zmusiła firmę do zajęcia stanowiska. W mailu, który został opublikowany na firmowym blogu Tesli Elon Musk potwierdził swoje najnowsze plany. Ostateczna decyzja jeszcze jednak nie zapadła. Po co w ogóle taki ruch? Chodzi o stworzenie klimatu, w którym firma mogłaby najlepiej funkcjonować. Ostre wahania kursu akcji odwracają uwagę wszystkich, którzy pracują dla Tesli, a ponadto obowiązek publikowania danych kwartalnych spowodowanych notowaniem na giełdzie powoduje ogromną presję – tak tłumaczy chęć wycofania z giełdy Musk.
Wycofanie Tesli z giełdy – manipulacja, trollowanie czy realny pomysł?
Innymi słowy Elon Musk ma dosyć wiecznego tłumaczenia się i odpowiadania przed inwestorami, którzy nastawieni są wyłącznie na zysk, a nie na rozwój firmy. Tym bardziej, że Tesla więcej traci niż zyskuje. Były tylko dwa kwartały, w których firma zarobiła.
ZOBACZ TAKŻE: Tesla: Produkcja Modelu 3 w namiocie
Plan Muska zakłada wykup po 420 dolarów za akcję. Podczas prywatyzacji akcjonariusze mogą sprzedać lub zatrzymać swoje akcje. Według własnych danych posiada kwotę potrzebną na sprywatyzowanie firmy. Skąd weźmie 70 miliardów dolarów Musk jednak nie zdradził. Na giełdzie Nasdaq zawieszono czasowo obrót akcjami Tesli. Po wznowieniu handlu cena wzrosła o 12 procent. Czas pokaże czy Tesla zniknie z giełdy.

...

Ooo! Mądra decyja. Gielda to narkotyk. Bill Gates gdy wszedl na gielde to przestal sie interesowac informatyka a zaczal wykresami gieldowymi. Jak zahipnotyzowany patrzyl jak akcje MS rosno rosno. To bylo takie przyjemne. Wiecej wiecej! Jeszcze jeszcze! Zaczal sie rozpychac szkodzic innym zeby tylko wykresy rosly az powstal koszmarny gigant na trupach wielu firm. Narkoman zabije dla narkotyku.

Musk chce wyjsc z tego uzaleznienia. Slusznie. Przeciez bez gieldy firma moze swietnie zarabiac nie wiedzac nawet jaka ma ,,wartosc". Pseudowartosc.
A absurdalne spadki tej ,,wartosci" powoduja zamieszanie w firmie choc przeciez nic sie realnie nie dzieje to ludzie patrza w te wykresy jak zahipnotyzowani.

Dazenie do zysku na krotka mete zabilo niejedna firme. Bo szybki zysk to moze byc wielka strata na przyszlosc.

Korporacjonizm jak widac jest stresujacy.

BRMTvonUngern

Grupa akcjonariuszy Tesli wniosła pozew przeciwko założycielowi i dyrektorowi generalnemu firmy za zgłoszenie możliwości wycofania się spółki z giełdy. Powodowie uważają, że poniosły straty z powodu niedokładnych informacji. Sąd w San Francisco przyjął pozew zbiorowy posiadaczy akcji spółki Tesla.

Akcjonariusze Tesli pozwały Akcjonariusze Tesli pozwały

...

Absurd. Chyba szef czegos moze cos z tym czyms robic? Jesli robi zle to sie go odwoluje. Proste. Nie oglosil niczego zbrodniczego. Komunikat byl jasny. Ma dosc ,,akcjonariuszy" i chce odejsc z gieldy. Slyszac o tym pozwie widze ze tez bym mial ich dosc... Musk wyglada na osobe impulsywna. Czyli szybko dzialajaca. To jest wrodzone i nic sie nie da z tym zrobic. Musi on sam siebie zmuszac do rozwagi mimo ze to wbrew jego naturze. Jednak to dobre. Musicie temperowac to co macie w nadmiarze. Jak jestescie szybcy zwalniac jak wolni przyspieszac. To zwieksza wasze mozliwosci. Natura czyli biologia mniej wami rzadzi. Jestescie bardziej wolni.

BRMTvonUngern

JEŚLI FIRMA CHCE BYĆ TWOJĄ “RODZINĄ”, UCIEKAJ
LUCA OLGA MACHUTA-RAKOWSKA

W XXI wieku firma jest jak rodzina i paczka przyjaciół zarazem. W ogłoszeniach rekrutacyjnych piszą zawsze, że będziesz tworzyć coś wielkiego, pracować z ludźmi pełnymi pasji i że mają najlepszą kawę w mieście. Zapewniają elastyczny czas pracy, co w praktyce oznacza 10-12 godzin dziennie plus niby dobrowolne imprezy integracyjne. Około południa cały dział gra w piłkarzyki. Ale to nie jest przerwa, tylko praca kreatywna poza biurkiem. Odrobi się wieczorem.
W czasie, gdy Szwecja eksperymentuje z sześciogodzinnym dniem pracy, Polacy pracują często znacznie powyżej ustawowych ośmiu. Siedzenie po godzinach i praca w weekendy w imię „wspólnego” sukcesu naszej wielkiej korporodziny to norma w polskich firmach. To mały start-up albo wielka korporacja. Czasem trudno stwierdzić, bo nawet siedmioletnie korpo potrafi nadal nazywać się start-upem i zatrudniać wyłącznie na umowę zlecenie.
Praca po godzinach i z gorączką
Niektórzy dojeżdżają z innego miasta, więc biorą laptopa i kończą robotę w autobusie albo pociągu. Nikogo to za bardzo nie dziwi, przecież klient czeka na kreację. Jesienią połowa firmy ma grypę, a latem anginę. Na zleceniu nie ma chorobowego. To znaczy niby jest. Przy zatrudnianiu mówili, że płacą normalnie za urlopy i choroby. Ale tydzień zwolnienia to za wiele, mamy obsuwę, nie dogonimy deadline’u. Nikt nie mówi wprost, że nie wolno brać zwolnień, ale każdy wie, że ma być zrobione na czas i tyle. Ci z wyższą gorączką biorą pracę do domu. Ci z niższą – zarażają jeszcze zdrowych. Kaman, to tylko przeziębienie, a przecież wszyscy tutaj pracujemy na wspólny sukces. W piątek po 17:00 będzie pizza w nagrodę.
Te nadgodziny to niby można sobie odebrać. Bo o zapłacie nie ma mowy. „U nas nie ma nadgodzin”, brzmi oficjalne stanowisko przełożonych. A że siedziałeś do 20.00 szósty raz w tym miesiącu? Przecież się zgodziłeś! Jak kiedyś będziesz potrzebował pół dnia wolnego, to sobie odbierzesz. Tylko nie teraz, bo mamy zapieprz. Że w takim razie podwyżka? Umowa o pracę? Nie ma budżetu! Zresztą przy zatrudnianiu podpisałeś oświadczenie, że to ty chcesz umowę zlecenie. I że nie chcesz płacić składek. Jest za to pakiet medyczny i karta do siłowni. Nie bardzo masz kiedy chodzić, ale kto nie wykorzystuje, ten dopłaca, więc ciśniesz w soboty o szóstej rano.
Ta metoda ma krótkie nóżki
To wszystko nawet działa, póki jesteś młody, zdrowy i bezdzietny. Dopóki długa praca przy komputerze i jedzenie z taniego cateringu nie spowoduje problemów z kręgosłupem, gangliona, chorób krążenia. Póki nie masz nowotworu albo choćby złamanej ręki. Dopóki nie potrzebujesz zwolnienia w ciąży lub urlopu ojcowskiego, albo po prostu długiego wypoczynkowego, bo już gonisz w piętkę. Póki nie masz depresji, która wymaga odpoczynku i terapii. A tu dział sprzedaży właśnie obiecał klientowi złote góry i dedykowany zespół. Nie mamy dedykowanego zespołu, ale klient o tym nie wie, a wy dacie radę, jesteście najlepsi, poza tym razem pracujemy na wspólny sukces! Na przykład na wakacje prezesów na jachcie w tropikach.
Nie mówię, że nie ma miejsc, gdzie czujesz się jak wśród bliskich, a jednocześnie masz pełen socjal. Są i jest ich coraz więcej; zwykle to zagraniczne korporacje, które znają zupełnie inny etos zatrudniania i są biegłe w etyce biznesowej. Te korporacje wiedzą, że ludzie to siła ich firmy i że wyżyłowanie studentów, żeby za dwa lata zatrudnić nowych, jest na dłużą metę średnio opłacalne. Bardziej opłaca się zainwestować w specjalistę, pomóc mu w rozwoju i wesprzeć, gdy ma kryzys. Bardzo bym chciała, żeby polscy przedsiębiorcy się od nich uczyli.
W dobrej firmie dba się o ludzi
Firma, która dba o pracowników, to taka, która zatrudnia na umowę o pracę. Która po ośmiu godzinach mówi: zostaw to, idź do domu, odpocznij – a za ewentualne nadgodziny płaci w tym samym miesiącu. Która odsyła chorego pracownika do domu, żeby się nie przemęczał i żeby nie zarażał innych, a chorobowe uwzględnia według przepisów. Taka firma da ci miesiąc urlopu, jeśli trzeba, i nie każe w lutym odbierać tego, czego nie chciała dać w czerwcu. A jeśli weźmiesz długie chorobowe na terapię lub kilka tygodni wolnego, bo właśnie zostałeś ojcem (albo kilkanaście miesięcy, bo jesteś matką), twoje miejsce będzie na ciebie czekać. Zgodnie z prawem.
Bo firma to nie rodzina i nie paczka przyjaciół. Pewnie, że w pracy poznaje się ludzi i czasem są to kumple na całe życie, ale równie dobrze możecie kumplować się po godzinach. Bo macie na to czas. Rodzinę też już masz i nie chodzi o to, żebyś poświęcał jej uwagę tylko w nieliczne wolne weekendy. Szukaj więc pracy, która nie będzie chciała zastąpić ci całego życia, wyssać z ciebie całą energię i zostawić na lodzie, gdy będziesz starszy i starsza. Znajdź taką, która będzie chciała korzystać z twojego doświadczenia, wspierać twój rozwój zawodowy, a jednocześnie dbać o work-life balance. Bo korporacji jest dużo, ale życie masz tylko jedno.
***

Rodzina jest moja rodzina a praca pracą... Istotnie gdy corpo chce sie ze mna zwiazac to ja dziekuje. 10 godzin razem to juz po 30tce trudno a po 40tce gotowy zawal.

8 godzin to byl postulat XIX wieczny gdy nie bylo internetu rozrywki itd. Czlowiek w miescie nie mial propozycji innych niz karczma co nie bylo fajne. Teraz przy takim nasyceniu konsumpcja nie ma racji bytu siedziec dluzej niz 7.

To jest psychomanipulacja. Wykryli ze pojecie rodzina czlowieka podnosi uskrzydla itd. To chca zeby kojarzyla sie z corpo i tak nadaja zeby weszlo w glowe.

Rodziny Adamsów zdecydowanie nie dla ludzi.

BRMTvonUngern

YouTuber dostał prezent od Elona Muska i wpadł w ręce policji

Elon Musk, którego kojarzyć można między innymi z bycia założycielem firm takich jak PayPal czy SpaceX, to postać uwielbiana przez wszystkich fanów technologii. Przedsiębiorca postanowił wprowadzić na rynek własny miotacz ognia. Okazało się jednak, że posiadanie takiego sprzętu w domu nie do końca może być dobrym pomysłem.
Swój miotacz ognia zaprojektowany przez Elona Muska zdobył twórca kanału " Life of Tom" Tom Syndicate. YouTuber subskrybowany jest przez ponad 2,6 miliona osób, a całą sytuację z prezentem od amerykańskiego przedsiębiorcy i pomysłodawcy projektu postanowił pokazać właśnie na swoim kanale.
22 lipca na kanale Toma pojawił się film, w którym twórca pochwalił się "zabawką" i pokazał swoim widzom jej działanie. Okazało się jednak, że miotacz nie spodobał się policji i został przez nią uznany jako broń zagrażająca życiu i zdrowiu innym mieszkańcom. Tom dokładnie wyjaśnił całe zajście w najnowszym materiale na swoim kanale, który możecie znaleźć poniżej.

..

NO NIE! TO POMYSLY DIABELSKIE! Miotacze ognia napalm gaz to sa najgorsze syfy zabronione na wojnie. Bo eksterminuja bestialsko bez zadnej walki. I umiera sie w strasznych meczarniach. Bez takich zabaw.

BRMTvonUngern

er
20
Kolejny pracownik oskarża Teslę: narkotyki i kradzieże w roli głównej
20.08.2018 13:25, dodał: Arfałek Ocena: Jeśli nie
Kłopoty firmy Tesla. Po kontrowersyjnej deklaracji Muska o prywatyzacji firmy oraz oskarżeniach byłego pracownika o celowe stosowanie wadliwych baterii, przyszła pora na kolejne problemy.
Ostatnie tygodnie nie są najlepsze dla firmy Tesla, której CEO jest Elon Musk. Musk najpierw wywołał wielkie zamieszanie swoją wypowiedzią o chęci prywatyzacji firmy (którą można śmiało nazwać manipulacją kursem akcji na giełdzie). Chwilę później były pracownik firmy, Martin Tripp, oskarżył producenta samochodów o intencjonalne stosowanie wadliwych baterii w samochodach. Teraz, kolejny były pracownik wysuwa jeszcze poważniejsze oskarżenia.
Karl Hansen, były ekspert ds. bezpieczeństwa, twierdzi, że w firmie jedna z osób sprzedawała "znaczące" ilości kokainy kartelom z Meksyku i "innym stronom trzecim". Na dokładkę, poinformował o potajemnym wyprowadzaniu surowców z fabryki Tesla Gigafactory, których wartość opiewała na łącznie
37 milionów dolarów . Sprawy miały być rzekomo zamiatane pod dywan. Oskarżenia nie zostały poparte publicznie żadnymi dowodami.
Co niezwykle interesujące, przedstawiciel firmy Tesla przyznał, że Hansen zwracał uwagę na wyżej wymienione sprawy jeszcze wtedy, gdy pracował w firmie. W oświadczeniu skierowanym do redakcji serwisu TechCrunch stwierdził, że "niektóre z jego oskarżeń były nieprawdziwe, a na inne nie było dostatecznej ilości dowodów." Dodatkowo, Karl Hansen miał wejść w posiadanie tych informacji "z drugiej ręki, od jednego źródła, które miało pozostać anonimowe". W pewnym momencie Hansen miał przestać chcieć współpracować z Teslą w toku wewnętrznego śledztwa.
Oby byłych pracowników reprezentuje ten sam adwokat, Stuart Meissner. Wysuwanie tak poważnych oskarżeń w stronę takiej firmy musi być aktem niebywałej odwagi, chłodnej kalkulacji lub... czystej głupoty. Wydaje się, że pracownicy porwali się z motyką na słońce, choć być może faktycznie dysponują stosownymi dowodami, które chcą przedstawić w sądzie. Jedno jest pewne: sprawy te odbiją się bardzo niekorzystnie na wizerunku marki oraz cenach jej akcji, nawet jeśli prawda będzie po stronie Tesli.
Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe wcale nie dziwimy się, że sam Elon Musk twierdzi, że przeżywa najtrudniejszy rok w swojej karierze ...

...

Gdzie kasa tam i przekrety jednak przesada jest za wszystko oskarzac Muska. Wielka kasa to i wielka zbrodnia...

BRMTvonUngern

Mikrowakacje w korporacji. Jak pojechać na wczasy, nie mając urlopu
Nie dostałeś urlopu, żeby wyjechać na zasłużone wakacje? Marzy ci się szum morza, śpiew ptaków i hebanowa opalenizna? Wcale nie musisz jechać na wczasy. Możesz spokojnie spędzić biurowe mikrowakacje, nie opuszczając miejsca pracy.
Nie masz czasu na urlop albo skończył się zbyt szybko? Nie martw się, są sposoby, by tak zorganizować sobie przestrzeń i czas w biurze, abyś czuł się jak na urlopie. Prawie jak na urlopie. I słowo prawie tym razem także robi różnicę.
Postawienie miski z piaskiem z plaży (przywiezionym przez znajomego - szczęśliwca, któremu udało się wyjechać) pod
biurkiem, to idealny pomysł na relaks. Tak samo jak 15-sekundowe medytacje, które pozwolą zapomnieć przez chwilę, gdzie jesteśmy. Okazuje się, że pracownicy korporacji mają inne, równie ciekawe pomysły na spędzenie urlopu w pracy. I nie chodzi o przynoszenie kotletów z domu jako all inclusive czy ucinanie sobie potajemnie krótkich drzemek, siedząc w biurze w okularach przeciwsłonecznych i udając, że przechodzimy właśnie zapalenie spojówek. Nie chodzi także o stawianie wiatraka na stole, by czuć powiew bryzy morskiej, ani trzymanie na biurku różowego flaminga. Są inne sposoby, którymi dzielą się ze sobą w żartach "korposzczury".
Biurowe wędkowanie
Cisza, spokój, gładka tafla jeziora. I te ryby, właściwie same wskakujące do łodzi . Teraz możesz mieć te same przeżycia, nie wychodząc poza budynek swojej korporacji. No... prawie. Tylko jezioro będzie odrobinę mniejsze i rybki trochę mniej żywe. Ale za to przez cały połów nie będziesz musiał wstawać z krzesła. Lub z tronu.

Opalenizna rodem z Mordoru
Jeśli spędzasz całe wakacje za biurkiem, to nic dziwnego, że bliżej ci do Królewny Śnieżki niż do Pocahontas. Jeśli jednak chciałbyś stać się jedną z ciemniejszych disneyowskich księżniczek, i na to znajdzie się rozwiązanie. Pracownicy korporacji promują szeroko pojęte tzw. opalanie "na petka". Metoda jest prosta: wychodzisz w przerwie z papierosem na dwór i korzystasz z nielicznych promieni słońca, którym udało się przebić przez strzeliste wieżowce okalające twoje miejsce pracy. Sam sposób jest niepotwierdzony, ale patrząc na liczbę pracowników koczujących na zewnątrz szklanych budynków, cieszy się niegasnącą popularnością.
Hawaje za biurkiem
Aloha, aloha ... do ananasów i kolorowych girland jest bliżej niż myślisz. Pierwszym dobrym krokiem w stronę hawajskich klimatów jest kupno ukulele - w końcu to jeden z najprostszych instrumentów. Powiadają, że zaledwie cztery chwyty wystarczą, żeby się nauczyć tysiąca piosenek. Sprawdziliśmy - nam się udało. No prawie. Co prawda jesteśmy w stanie opanować co najwyżej trzy utwory, ale podobno dla chcącego nic trudnego. Kolejnym etapem jest zakup kolorowych ubrań, żeby przełamać szarobury styl mieszczańskich wakacji. Idealnym dopełnieniem tego wystroju będzie antystresowa zabawka w postaci kolorowego ananasa.
Wakacyjne sporty
Podobno mówią, że w zdrowym ciele zdrowy duch. Promując "aktywny" tryb życia, niewymagający jednak ruszenia się zza biurka, sklepy postanowiły odpowiedzieć serią mini-sprzętu sportowego. Teraz możesz zostać Gortatem korpoboiska, jedną ręką pisząc raport, a drugą zaliczając rzut za trzy punkty. I jeszcze usłyszysz aplauz tłumu.
Ostatnio popularne staje się także "bezwodne pływanie". Niezwykle chwalone przez pracowników dużych firm. Brak chloru, wody, okropnych klapek. Same plusy .
Mikrowakacje w pigułce
Podsumowując, wakacje w betonie są możliwe, a wszystko zależy od naszego nastawienia do problemu. Możemy wykorzystać ten czas na łowienie ryb i bicie koszykarskich rekordów lub muzyczny rozwój rodem z rajskiej wysepki. W końcu dla chcącego nic trudnego.
Jeśli macie swoje historie z wakacji w korporacji (i nie tylko), którymi chcielibyście się z nami podzielić, piszcie

...

Tak jest! Szklanka piasku i plaza gotowa. Druda szklanka wody i jest morze! Mozna nawet poplywac palcem!

BRMTvonUngern

7 sierpnia Elon Musk, prezes Tesli ogłosił na Twitterze, że ma zapewnione finansowanie by zdjąć firmę z giełdy i przywrócić jej status prywatny.
Wtedy notowania producenta aut elektrycznych poszły w górę o 11 proc. do 379 dolarów za akcję, podczas gdy Musk obiecał wykup po 420 dolarów.
Ale po słynnym już “Tesla tweet”, który znalazł się pod lupą nadzoru , nie pojawiła się żadna oferta i kurs akcji zanurkował o 19 proc. do 308 dolarów za walor. Inwestorzy grający na krótko przeciwko Tesli zarobili 1,09 miliarda dolarów.
Według S3, firmy zajmującej się technologiami finansowymi i analizami, w grze na krótko zaangażowano 33,4 mln akcji Tesli o wartości 11,2 miliarda dolarów, czyli jedną czwartą papierów będących w obrocie. Inwestorzy pożyczyli te papiery by je sprzedać, a następnie odkupić po spadku kursu, oddać i zainkasować różnicę w cenie. .
Musk, jak przypomina londyński “Guardian”, od dawna toczy boje z grającymi na spadek kursu Tesli, a batalia ta, nie pozbawiona inwektyw, nabrała coraz bardziej osobistego charakteru.
Prezes Tesli nawet oskarżył tych inwestorów o sabotaż, a w połowie czerwca napisał na Twitterze, że w ciągu około trzech tygodni krótkie pozycje eksplodują.

...

Elon Musk pogrąża Teslę wywiadem udzielonym w „New York Times”. Po wyznaniu, że jest przepracowany i uzależniony od środków nasennych, ceny akcji firmy poleciały w dół. A na głowie ma jeszcze kontrole i pozwy.

Stan zdrowia Elona Muska w Stan zdrowia Elona Muska w ruinie. Ceny akcji Tesli szybują w dół

...

Nie moze sie tak wykanczac. Ale istotnie ci spekulanci to kryminalisci. Tak nie moze pracowac zadna normalna firma. Rozumiemy teraz dlaczego chce im zabrac narzedzia.

BRMTvonUngern

Elon Musk, szef koncernu Tesla zapowiedział, że pomimo wcześniejszych deklaracji o wycofaniu firmy z giełdy pozostanie ona spółką publiczną. Musk przyznał, że większość udziałowców woli by Tesla funkcjonowała nadal na parkiecie, zaś eksperci...

Elon Musk nie wycofa Tesli z Elon Musk nie wycofa Tesli z giełdy, bo udziałowcy wolą by firma pozostała na p.

...

Widzicie jaka mafia? Potezne uklady. Satanistyczne oczywiscie. Taka to ,,wolnosc" w USA...

BRMTvonUngern

Narwani, płaczliwi, w depresji, impulsywni i obcesowi. Śnieżnobiałe uśmiechy bohaterów gospodarki XXI w. skrywają ich trudne osobowości. A jednak to ich rynek wycenia najwyżej.

Co łączy Muska, Bezosa i Jobsa? "Dobre firmy muszą mieć w sobie coś z sekty"

...

Satanistycznej?
Albo bezuczuciowi reptilianie jak Cukier...
Taaa ,,charaktery"... Jedzie mi tu czolg? Przypominaja zachowaniem ,,gwiazdy" szobiznesu... znane z... symboli satanistycznych! Satanizm niszczy osobowosc stad takie ,,jazdy". Zeby zostac miliarderem trzeba byc ZATWIERDZONYM przez globalny rzad satanistyczny. A to oznacza udzial w satanizmie. Tak samo gwiazdki pop. Ot i cala tajemnica... A pakt z diablem potem skutkuje rozjechana osobowoscia odlotami samobojstwami co opisywalem. Nie znaczy to ze oni wszyscy sa twardymi satanistami. Glownie chca byc bogaci ale tez i chca sie wyrwac z satanizmu. W koncu ofiary z dzieci jednak nie sa tym co wiekszosc chciala by robic...
Bogacenie sie tu nie ma sensu bo i tak nie ma na co wydac a potem i tak umrzecie. Natomiast jedyny sens to gromadzic skarby w NIEBIE! Tam zycie nie ma zadnych ograniczen i bogactwa tez. Gdy tu umieracie idziecie tam na gotowe a skarby czekaja! Nie myslcie ze swieci jak Franciszek ktory tu chodzil w łachmanach tam w Niebie to samo. Wrecz odwrotnie tam to on zgromadzil takie bogactwa o jakich wam sie nie snilo.

BRMTvonUngern

Elon Musk ponownie zaatakował Vernona Unswortha, nurka, który brał udział w akcji ratunkowej w jaskini w Tajlandii. W prywatnej rozmowie z dziennikarzem nazwał Brytyjczyka "gwałcicielem dzieci".
W lipcu sukcesem zakończyła się misja ratunkowa, podczas której uratowano z jaskini w Tajlandii 12 chłopców i ich trenera.
W ratowaniu nastolatków brał udział brytyjski nurek Vernon Unsworth. Swoją pomoc oferował również Elon Musk, jednak członkowie akcji nie skorzystali z tej oferty. W odpowiedzi prezes Tesli napisał, że Unsworth jest pedofilem. Później za swoje słowa przeprosił.
Sprawa wróciła, gdy maile od Elona Muska udostępnił w sieci dziennikarz BuzzFeed Ryan Mac. W swojej wiadomości przedsiębiorca nazwał Brytyjczyka "gwałcicielem dzieci", który wziął ślub z 12-latką. Nie miał żadnych dowodów, które potwierdziłyby jego słowa.
Ryan Mac
@RMac18
Elon Musk sent me an email last week. In it, he accused a British cave rescuer being "a child rapist" who took a "12-year-old bride." He didn't provide any evi of those claims.
He also called me a "fucking asshole." buzzfeednews.com/article/ryanma…
23:06 - 4 wrz 2018
6 249 Ludzie o tym mówią: 3 342
In New Email, Elon Musk Accuses Cave Rescuer Of Being A “Child Rapist
In an email to BuzzFeed News, Tesla CEO Elon Musk accused a Thai cave rescuer of moving to Thailand to take a child bride. The rescuer denied all
buzzfeednews.com
Musk nazwał dziennikarz "*** ***", który broni "gwałciciela dzieci". Na początku swojego maila prezes SpaceX podkreślił, że jego wypowiedź jest prywatna.
Obrońca Unswortha powiedział, że Elon Musk liczy na pozew i tak właśnie będzie.
BuzzFeed skontaktował się z partnerką 63-letniego nurka. 40-letnia kobieta powiedziała, że jest w związku z Brytyjczykiem od siedmiu lat. Redakcja nie odkryła żadnych informacji, które mogłyby świadczyć o przestępstwach z udziałem nieletnich.

...

Znowu? Czyli jednak opetany. Skad w ogole wzial sie ten Musk? Wyskuja jakies ,,gwiazdy" nie wiadomo skad... Co moze nie spiski?

BRMTvonUngern

Elon Musk pali marihuanę podczas wywiadu z Joe Roganem.

Chwilę po tym zdarzeniu Elon został zasypany sms'ami od swoich ludzi z PR'u. Pierwsze mainstreamowe media podchwyciły temat. Zła passa Elona wciąż trwa. Bardzo prawdopodobne, że giełda zareaguję na to bardzo negatywnie.

...

To juz tak zle z nim ze nie moze odsrawic na chwile? To juz jedna noga w grobie.
To nie jest zreszta jakis ewnement. Cale corpo jedzie na dopalaczach. W koncu 16 godzinny dzien pracy... To sie nie da naturalnie...

BRMTvonUngern

Podczas rozmowy w programie Joe Rogana, szef Tesli i SpaceX ujawnił, że jego dream team z firmy NeuraLink opracował interfejs mózg-komputer 10 razy leszy/szybszy od obecnie najbardziej zaawansowanych na świecie.

Elon Musk: „Zbudowaliśmy Elon Musk: „Zbudowaliśmy interfejs mózg-komputer 10 razy lepszy od innych”

...

Dobra tam . Komputer jak komputer to tylko zabawka. Co bedzie z Muskiem? Pograzony w nalogach staczajacy sie w obłęd?

BRMTvonUngern

Elon Musk palił z jointa podczas wywiadu na żywo. Akcje Tesli spadły o 6 procent
Elon Musk palił z jointa podczas wywiadu na żywo. Akcje Tesli spadły o 6 procent

Elon Musk palił marihuanę podczas nagrywania podcastu transmitowanego na żywo na YouTube. 47-letni dyrektor generalny Tesli mówił o swojej firmie produkującej samochody elektryczne podczas wywiadu w Joe Rogan Experience, gdy gospodarz Joe Rogan zaproponował mu zapalenie jointa.

...

AHA TO PSEUDODZIENNIKARZ GO WROBIL W PROPAGOWANIE SZYBKICH ZGONOW WSROD LUDZI! Media to tez narzedzie szatana!

BRMTvonUngern

Elon Musk pali publicznie marihuanę, dyrektorzy Tesli odchodzą, a akcje spółki...

Dyrektor finansowy oraz szefowa działu HR Tesli ogłosili swoją rezygnację po tym, jak Elon Musk, szef koncernu podczas występu w internetowym programie zapalił skręta z marihuany i pił alkohol. Oba te wydarzenia wpłynęły fatalnie na sytuację...

...

To oczywisty skandal.

BRMTvonUngern

Wiara w korporacji. Uczciwość, praca na maksa i… zero nadgodzin
Jarosław Kumor | 23/09/2018
PRACA W KORPORACJI
Tyler Franta/Unsplash | CC0
Udostępnij 8
Bóg dał mi powołanie męża i ojca, a praca (nawet w „korpo”) to tylko jedno z narzędzi realizacji tego powołania. Żywa relacja z Bogiem sprawia, że nie mam problemu z uczciwością. Nie zabieram służbowych rzeczy do domu. Nie drukuję prywatnych plików na służbowej drukarce.

„Niech moc wiary będzie z Tobą” to akcja internetowa prowadzona w partnerstwie z XI Zjazdem Gnieźnieńskim, który w dniach 21-23 września odbywa się pod hasłem „Europa ludzi wolnych. Inspirująca moc chrześcijaństwa”. Wraz z organizatorami tego wydarzenia – w myśl drugiej części jego hasła – chcemy w tej akcji pokazać, jak nasze chrześcijaństwo inspiruje nas samych oraz nasze otoczenie do przemiany siebie i lokalnych społeczności. Chcesz zmieniać siebie, swe otoczenie, niepodległą Polskę i Europę? Niech moc wiary będzie z Tobą!

Standardowa, można by powiedzieć, historia zwykłego faceta w wielkim mieście. Studia, ślub, dzieci, praca w korporacji. Ale moc wiary sprawia, że to wszystko nie jest jedynie zwyczajnym ustatkowaniem się. Zbyszek to człowiek, którego wiara trzyma w ryzach, choć środowisko pracy wcale temu nie sprzyja.

Jarosław Kumor: W jaki sposób Bóg zmieniał Twoje życie? Czy relacja z Nim wyglądała tak samo np. 10 lat temu, gdy kończyłeś studia?

Zbyszek: Z dzisiejszej perspektywy 10 lat temu była dla mnie wyłącznie przyjemnością – piękne msze w dominikańskim kościele, poruszające śpiewy i budujące kazania.

Dzisiaj, kiedy mam za sobą pierwsze poważne problemy życiowe (np. problemy finansowe), wiara staje się źródłem nadziei, oparciem w trudnościach i kompasem moralnym pomagającym podejmować kolejne życiowe decyzje.

Czytaj także:
„Dzięki Tobie jestem bliżej Boga”. Marysia jest poważnie chora, ale wokół niej dzieją się cuda
Ale rozumiem, że msze nadal są piękne, śpiewy poruszające, a kazania budujące.

Owszem, ale mój odbiór jest chyba dojrzalszy. Kiedyś unikałem tego, co w wierze jest wymagające. Dziś moja optyka jest inna. Większą wagę przykładam do rozwoju. Nie pojadę też już na adorację na drugi koniec miasta.

Korzystam z tego, co mam w swojej dzielnicy i wyciskam z tego jak najwięcej. Gdy nie podoba mi się kazanie księdza, to nie narzekam i nie szukam innego, tylko staram się wyciągnąć mimo wszystko to, co mogę odnieść z jego słów do siebie.

Znamy się ze wspólnoty, w której można Cię zobaczyć m.in. w zespole, który animuje muzycznie modlitwę na Eucharystii. Muzyka chyba mocno ożywia Twoją relację z Bogiem.

Na próbach zespołu muzycznego poznałem moją żonę, więc nie może być inaczej (śmiech). Odkąd pamiętam, w Kościele funkcjonowałem najczęściej poprzez muzykę. Ona mnie inspiruje i wspiera w modlitwie. Z czasem też przestała się tu dla mnie liczyć przyjemność, a pojawiła się świadomość służby.

Jak to jest z wiarą w „korpo”? Czy jest to na ogół prywatna sprawa?

Wiara w korporacji jest absolutnie prywatną sprawą (nawet bardziej niż przekonania polityczne). Gdy przyszedłem do pracy, byłem lekko zdziwiony, że rozmowy kręcą się wokół urlopów zagranicznych, diet pudełkowych i korpo-ploteczek.

W biurze nie wisi krzyż, nikt nie święcił nowego biurowca, kiedy firma zmieniała siedzibę. Sporadycznie zdarzają się żarty z księży i Kościoła. Moja firma jest ogromnym międzynarodowym przedsiębiorstwem i pracownicy wyznają różne religie, a są też przecież i niewierzący. Dlatego stworzono pewien kodeks uniwersalnych wartości, których wszyscy powinniśmy przestrzegać.

Czy ten kodeks stoi czasami w sprzeczności z Twoją wiarą?

W mojej firmie akurat nie. Zresztą, nawet gdyby wystąpił jakiś konflikt, to mam świadomość, że Bóg jest ważniejszy niż jakiś kodeks pracownika i to On stoi na pierwszym miejscu.

Czy Ty jesteś w całym tym korporacyjnym zgiełku raczej szarą myszką, czy też nie wstydzisz się swoich przekonań?

Jeszcze inaczej – w pracy zupełnie nie ma czasu na rozmowy na tematy światopoglądowe. Zresztą, ludzie nie chcą się dzielić swoim życiem. W ramach zespołu nie ma przestrzeni na takie rozmowy, choćby się chciało.

Postrzegam to w inny sposób. Moja wiara powoduje, że staram się być po prostu dobrym pracownikiem. Wierzący facet powinien być w pracy sumienny, uczciwy i poświęcać się temu, co robi w firmie „na maksa”. To są pewne standardy wypływające z wiary, a dobrze widziane przez każdego pracodawcę. To jest świadectwo, którym mogę się dzielić.

Czytaj także:
„Potraktowałam Ewangelię poważnie”. Po godzinach walczyła o trudne dzieci, a teraz dba o bezdomnych
Czy trudno Ci trzymać pewien rygor modlitwy jako pracownik korporacji? Jak wygląda ten rytm?

Staram się zaraz po wstaniu spotkać z Bogiem w Jego Słowie. Tak więc Pismo Święte towarzyszy mi codziennie. Bardzo pomaga mi też program formacyjny, w którym obaj jesteśmy, czyli Droga Odważnych i codzienne 15 minut, spędzane na portalu (www.odwazni.pl).

Jeśli mam czas, to już rano czytam materiał przygotowany przez autorów Drogi. To jest dla mnie takie codzienne wyznaczenie kierunku, dające mi bardzo jasne zasady moralne. Nie idę po trupach do celu, jakim mógłby być np. awans zawodowy, ale mimo to staram się w pełni angażować w pracę, nie odpuszczać sobie.

Żywa relacja z Bogiem sprawia, że nie mam problemu z uczciwością. Nie zabieram służbowych rzeczy do domu. Nie drukuję prywatnych plików na służbowej drukarce.

Starasz się w pełni angażować w pracę. A czy bierzesz nadgodziny?

Teraz przed nami trudniejszy czas, bo moja żona idzie na urlop wychowawczy i dochody co nieco się zmniejszą. Są jednak priorytety nie do ruszenia. Dzięki Bogu, ale też pozytywnej postawie moich rodziców, widzę, jak ważny jest czas małżonków dla siebie i ich zaangażowanie w relację z dziećmi.

W związku z tym moje zaangażowanie w pracę to po prostu 8 godzin i kropka. Potem jestem z rodziną, czasami dochodzą spotkania wspólnoty, i oboje z żoną nie pozwalamy sobie zaburzać takiego układu, nawet jeżeli tracimy na tym finansowo.

Pamiętam rozmowy kwalifikacyjne, na których widziałem zdziwienie w oczach pracodawcy, kiedy mówiłem, że nie pracuję po godzinach. Wiele ofert pracy ominęło mnie z tego powodu. Czasem słyszałem wprost, że firma oczekuje pełnego zaangażowania, w tym po godzinach pracy, ale to nie dla mnie. Bóg dał mi powołanie męża i ojca, a praca (nawet w „korpo”) to tylko jedno z narzędzi realizacji tego powołania.

...

Brawo!

BRMTvonUngern

Elon Musk myśli o budowaniu gigantycznych mecha-robotów do walki

Elon Musk cwierknął o skonstruowaniu mecha - gigantycznego robota sterowanego od wewnątrz przez człowieka i przeznaczonego do walki.

...

Abomination

A mnie tak wkurzza jego nazwisko, bo to wygląda, jakby jakiś niedorozwój próbował napisać "mózg" - "musk"

.....

Istotnie imie i nazwisko tez mna wstrzasnely. Po polsku brzmi tragicznie. Co gorsza kojarzy sie z... wiadomo.
Az ulozylem powiedzenie.
Jedni maja Elona Muska drudzy Melona Tuska.

...

A te roboty to tylko jesli dla Polski! Juz my mamy na kogo uzyc...

A przeciez podpisal ze nie bedzie tego robil?

BRMTvonUngern

Badania: powinieneś pracować max 5-6 godzin dziennie i wychodzić z pracy o 15

Ustalony na pocz. XX w. 8-godzinny dzień pracy to przeżytek. W gospodarce opartej na wiedzy pracownicy nie są produktywni przez tak długi czas. Krótszy czas pracy pozwoli m.in. na hobby, zajęcie się dziećmi, ćwiczenia przez co będą bardziej szczęśliwi i efektywni w pracy. Wiele badań to potwierdza.

...

Praca w domu to tez praca! Prymitywizmem jest uznac za prace tylko to co daje regularnie kase. Wlasna tworczosc jeszcze bardziej jest praca niz ta zlecona.